Çocukluğundaki hayallerini gerçekleştirmek için neler yaptın?

Teşekkür ederim

Çocukluk ergenlik ve gençlik dönemlerinde hiçbir şey başaramadım şimdi orta yetişkin oldum ama gençliğimi hiç yaşayamadım hayatı hep kaçırdım hiçbir şey yaşayamadım başaramadım kazanamadım 35 yaşındayım hâlâ bir hayatım yok ailemle yaşıyorum işsizim bekarım asosyalim yaşıtlarımdan geride kaldım eksik yaşadım senelerdir evden dışarı çıkmıyorum hayatım evden ibaret hayata yabancı kaldım kendimi yetersiz güçsüz hissediyorum herşeye geç kalmış hissediyorum

Teşekkür ederim hiç destek almadım imkanım olmadı bilmiyorum bu yaştan sonra sanki her şey imkansız gibi geliyor bana zaten çocukluğumdan beri utangaç çekingen içime kapanık öz güvensiz asosyal biriyim hiç açılamadım öz güvenim kişiliğim sosyal ve iletişim becerilerim gelişmedi çok pasif kaldım kendimi hayata karşı yetersiz güçsüz hissediyorum senelerdir aynıyım hiç adım atamıyorum hiçbir ilerleme gelişme değişme olmuyor

Ben hep istedim de maalesef bu yaşıma kadar olmadı kendimi hep çaresiz yetersiz yalnız güçsüz başarısız hissettim seneler önce de aynıydım hâlâ aynıyım yaşamayı beceremedim hayatın dışında kaldım

Ama 35 yaşından sonra nasıl yeniden sıfırdan başlayabilirim bu bana imkansız geliyor benim hayatım böyle şekillenmiş çocukluk ergenlik ve gençlik dönemlerinin telafisi olduğunu düşünmüyorum bu yaştan sonra eksik ve geride kalmış gibiyim

Hayır bu benim seçimim ve tercihim değildi çocukluğumdan beri istemeyerek böyleyim kişiliğim yapmak istediklerime için vermedi hayatıma engel oldu özgürlüğümü kısıtladı kendimi hep geri çektim içime kapandım mesela okul hayatım boyunca hep sıramda oturdum kimseyle konuşmazdım teneffüslere bile çıkamıyordum çocukken sokağa çıkıyordum ama diğerleri gibi değildim utangaçlık çekingenlik beni hep kısıtladı ergenlik döneminde de değişemedim kendimi aşamadım açılamadım hep aynı kaldım gençlik dönemleri de aynı geçti hiç sosyalleşemedim arkadaşım çevrem olmadı hiç flörtüm sevgilim bile olmadı iş hayatım da olmadı her konuda kaybettim her yönden pasif kaldım hâlâ aynıyım gençliğimi de hiç yaşayamadım kendimi 1 gün bile gerçekten genç gibi hissedemedim gençliğime dair yaşanmış bir güzel günüm bile olmadı senelerdir evden dışarı da çıkmıyorum hayatım evden ibaret iş hayatım sosyal hayatım aşk hayatım olmadan yaşlanıyorum

Maalesef hayır hiç destek almadım yardım eden olmadı hatta çocukluk ve ergenlik dönemlerinde hep dışlandım aşağılandım çok dalga geçen lakap takan oldu yaşıtlarım gibi olamadım hep yetersiz güçsüz başarısız asosyal öz güvensiz pasif biriydim ve sonuç olarak hayatın dışında kaldım toplumda yer edinemedim hayatım ev oldu dışarıya hayata yabancı kaldım

Ben istesemde adım atamıyorum ki olmuyor senelerdir çaresizlik içinde yaşıyorum ne kadar güçsüz yetersiz biriysem neyse yardımcı olduğun için teşekkür ederim

İlaç kullanmayı hiç istemiyorum duygusal destek daha faydalı olur belki ben bu durumdan çıkmayı hep istedim ama çıkamadım uzun zaman bu durumum içinde kalıp çırpınmaktan yoruldum bazı şeylerin değişmeyeceğini kabullenmiş gibiyim yardımcı olmaya çalıştığın için teşekkür ederim o zaman

Teşekkür ederim