Sevginizin bittiğini nasıl anlarsınız?

Bence artık hiç bir insani duygu beslemiyordur.
Bir insan için nefret hissi bile duymak çok önemliymiş.
Nefret bile edemeyeceğim insanlar oluştu.

Benim için bir rahatlamışlık duygusu olmuyor.
Boşluk hissi oluyor.
Onunla geçen zaman boşa geçmiş gibi, boşuna uğraşmışım boşuna çabalamışım gibi.
Hiç var olmaması gerekmiş hiç var olmamış hissi oluşuyor.

İnsan duygu ve hisleri tuhaf 😊

🤷🤷🤷

Hayırlısı

En kıymetsiz ve tüketilen şey iyi niyet ve sevgidir.
İnsan en çok onu sevene değer verene zarar verir.

Nasıl olsa beni seviyor bana değer veriyor ne kötülük yaparsam yapayım beni affeder diye düşünür.

Bu yüzden en çok yarayı sevdiklerimizden alırız, aldığımız yaralar bizi onlara karşı bağımlı hale getirir.

Gerçek sevgi de biter. Eğer karşındaki sana kaldıramayacağın şeyler yaşatırsa o zaman içindeki sevgi nefrete dönüşür. Hatta bazen tiksinti alır içini. Cevap vermeye değer bulmazsın, sana oksijen israfı gibi gelir. İçindeki o bütün neşeyi, sevgiyi, huzuru öldürmüştür ama birdenbire değil zamanla..

Bak sana bir kadının hayatının özetini geçeyim. Erken yaşta evleniyor, eşini iyi birisi zannederek tabii ki körpecik bir kız kendisi.. Eşini seviyor.. Ama bir süre sonra kocası onu dövmeye, niçin kısa giyindin diyerek kıskanmaya ve bunun sonucunda yine dayaklara başlıyor. 365 günün 1 gününde evde yemek olmayınca ortalığı birbirine katan, elleri üşüdüğü için bulaşık makinesi alınınca "ne gereği var elinde yıkasın" diyen, kadına huzur vermeyen, eve kilim aldığı için bütün misafirlerin içinde tokat atan, başka bir gün tartışma esnasında kulak zarını patlatan, diğer bir tartışmada kadına vurduğu an bayılması sonucu korkup uyandırmaya çalışması vs. vs. Yaşlandığında da "benim sana yaşattıklarımı kızım yaşasın istemem" diyen adam.. Sence kadının içinde sevgi kalır mı?

Bulmamış, adam neredeyse ailenin içinde yetişmiş. Tanıdıklarını zannederlerdi hep. Fakat kimse kimseyi tanıyamaz. Bazılarının gerçek yüzü evlendikten sonra çıkar, bazılarının yüzü ise görünmezdir

Bilmiyorum