Ben çok aşırı hassas bir insanım.(HSP) insanların kalbini kırmamak için çok uğraşıyorum. Bana haksızlık yapınca , kalbimi kırınca bile onu yapanlara karşı kaba olmuyorum. Insanlar beni her şeye çabuk inanan, aptal saniyor ve o yüzden istediklerini yapib "zaten bir şey demicek" diye düşünüyorlar.
Uzun süredir narsist biriyle uğraşıyorum. Arkadaş deseniz arkadaşım değil. Ama hayatımda nasıl yer edinmiş bir türlü anlayamıyorum. Bana okulda yapmadığı şey kalmadı.. Her şeyin suçlusu olarak beni gördü hep. Sorun şu ki ben bana yapılan tüm şeylerden sonra hâlâ onu incitmekten korkuyorum diye bir şey söyleyemiyorum. Ama cidden elimde değil. Doğruları yüzüne vurunca da ağlamaya başlıyor, duygu sömürüsü yapiyo ve benim öfkem hemen geçiyor. Buna nasıl son vermem gerek?
Uzun süredir narsist biriyle uğraşıyorum. Arkadaş deseniz arkadaşım değil. Ama hayatımda nasıl yer edinmiş bir türlü anlayamıyorum. Bana okulda yapmadığı şey kalmadı.. Her şeyin suçlusu olarak beni gördü hep. Sorun şu ki ben bana yapılan tüm şeylerden sonra hâlâ onu incitmekten korkuyorum diye bir şey söyleyemiyorum. Ama cidden elimde değil. Doğruları yüzüne vurunca da ağlamaya başlıyor, duygu sömürüsü yapiyo ve benim öfkem hemen geçiyor. Buna nasıl son vermem gerek?
Selamlar
Öncelikle kendinizi türlü tanımlamalarla "Aşırı hassas veya HSP" gibi şeylerle markalamaktan vazgeçin.
Anladığım kadarıyla sorumluluk ve empati duygusu gelişmiş bir insansınız ve bu kötü bir şey değil. Sadece dozunu biraz ayarlamanız gerekebilir. Doz önemlidir çünkü su içmek çok faydalıdır ama fazla su içtiğiniz zaman zarar görebilirsiniz.
Burada bakış açınızı biraz değiştirmenizi tavsiye ederim
Arkadaşınız sizi rahatsız eden davranışlarının ne kadar rahatsız edici ve zarar verici olduğunun farkında olmayabilir bu sebeple sizin bunu ona büyük bir dürüstlükle söylemeniz ona zarar vermek değil tam tersine onun kendisini geliştirmesine faydalı olmaktır.
Ancak eğer ortada bir kötü niyet varsa ve siz bunun farkındaysanız gereğini yapmanız önemlidir. Yani eğer sizi kullanmaya çalışıyor ve bu konuda sizden eleştiri geldiği zamanda "ağlama" gibi duygusal reaksiyonlar vererek gelişmiş empati duygunuzu size karşı kullanmaya çalışıyorsa işin rengi değişir.
Burada kendisiyle tartışmadan veya onu sözlerle ikna etmeye çalışmadan sizi her rahatsız ettiğinde araya biraz mesafe koymaya başlayın. Eğer iyi niyetliyse sizin bu hareketinizi sebebini anlayacak ve tekrar etmemeye başlayacaktır. Ama kötü niyetliyse bu hareketlerini devam ettirecektir. Siz de yavaş ve kesin adımlarla mesafenizi açın ve adım adım hayatınızdan çıkarmaya başlayın. Bu aşamada sözlerle veya konuşarak çözmeye çalışmayın.
Sadece sessiz bir şekilde mesafenizi açın. Örneğin buluşmalarınızı ve telefon görüşmelerinizi azaltmaya başlayın. Aynı mekanlarda oturmayın. Bunu yaparken de kibarlığınızı bozmayın. Eğer sizden açıklama isterse çok fazla detay konuşmaya girmeyin. En fazla "artık seninle olmak bana mutluluk vermiyor kendi yollarımızda yürümek ikimiz için de en iyisi olacak" gibi bir açıklama yeterli olabilir.
Bunu kesin adımlarla yapar ve ilginizi başka alanlara kaydırırsanız zaten otomatik olarak ilişkiniz soğuyacak ve rahat bir şekilde birbirinizin hayatından çıkmış olacaksınız.
İnsanlar olarak hepimiz kendi yollarımızda yürürüz
Bu yolculuğumuzda karşımıza bir çok insan çıkar. Onların da kendilerine göre yürüdükleri yolları vardır. Bazı insanlarla beraber yürürüz bazı insanlarla da farklı yollardan gideriz. Yolu sizinle bir olmayan birisiyle inadına beraber yürümeye çalışmak her iki tarafa da zarar verir.
Sizin sorumlu ve empatik bir insan olmanızda sorun yok. Bunlardan vaz geçmeyin. Sadece yolu sizden farklı olan insanlarla beraber yürümekte fazla inat etmeyin derim.
Sevgilerimle.