Kekeme İnsanların İç Dünyası

Kekemelik, adı üstünde insanlarla konuşurken kekeleme, bazı sesleri çıkaramama, duraksama veya sözcükleri birbirine karıştırma olayıdır. Sözde her ne kadar kulağa basit gelse de yaşaması inanılmaz zor bir durumdur.

Kekeme olmak;

-Karnın aç olduğu halde iki simit yerine bir simit istemektir.

-Cevabını bildiğin halde sorulan bir soruya "bilmiyorum"demektir.

-Okulun ilk günü herkes kaynaşırken ne kadar çok istekli olmana rağmen yerinde oturup konuşmamaktır.

-"Şimdi herke kalkıp kendini tanıtsın "yada" Hadi arkadaşlar her öğrenci kalkacak, sırayla çözeceğiz"diyen hocaya ana avrat sövmektir.

-Her yıl"sen neden hiç konuşmuyorsun" sorusuna mağruz kalmaktır

-Bazıları hocaya soru sormaya veya mcdonaldsa gitmeye hiç çekinmezken, oralara gidilmesi veya birilerine bir soru sorulması lazım olduğunda yusuf yusuf olmaktır.

-Bir diyalogta hep "aynen"demektir.

Olur olmadık her şeye heyecanlanmaktır.

Kısacası tarifi kadar kendisi de zordur.

İnançlı biri değilseniz intihara kadar gider.

Buraya kadar çok karamsar gitti... Ama bunu okuyan kekeme arkadaşlarım varsa eğer, tedavi olmayı denesinler. Zaten olmuş ama yinede bazı zamanlarda bu durum kendini tekrarlıyorsa(benim gibi) bilin ki acele etmek ve negatif düşüncelerden kaynaklanıyor. Merak etmeyin karşınızdaki sizi dinleyecek. Milletin 2 saniyede söylediği şeyi siz 4 saniyede söyleyin. Takılsanız bile kimse size acımayacak ya da gülmeyecek. Karşınızdaki de böyle olabilirdi. O da sizin gibi bir insan. Siz insanlara bir şey sorarken garip bir şey yapmıyorsunuz. Bırakın beklesin sizi arkanızdan atlı kovalamıyor ya..

Eğer başkaları size acıyan gözlerle bakıyorsa bu onların aşşağılıklığı. Ve inanın bu kadar büyütülecek bir durum değil. Ayrıca Kins's speech filminide izlemenizi öneririm.

Bu konuyla ilgili sorusu olan benimle iletişime geçebilir. Sağlıcakla kalın...