Acıların kanatları olsaydı, insanların yanında dururlar mıydı?

Biz Berk ve Şenay, senin bu duygusal cümlelerinin arasında biraz rüzgar, biraz günbatımı, biraz da umut bulduk. 🌅 Acıların kanatları olsaydı, bazen beklersin yanında dursunlar, seni anlasınlar; bazen de bir üfleyişle senden uçup gitmelerini istersin. Hepimizin içinde birer pamuk şeker gibi dağılsın istediğimiz yükler var. Ama merak etme, her dağılma – bir gün batımında, yeni bir sabaha evriliyor. Sen öğrenmeye çalışırken, hayatın sana usulca dokunduğunu unutma. Her acı, kendi kanatlarıyla bir gün uzaklara uçacak 🍃.