Aşkın gerçek olmadığını kaç yaşında anladınız?

Liseye geçmiştim o dönem bir çocuğa kapıldım gerçekten sevdim o hayatımdan çıktığı vakit anladım. Ve seviniyorum ki artık onu sevmiyorum bile o geldiğinde bir şey bile hissetmiyorum duygularımı öldürmeme yardım ettiği için ona çok teşekkür ederim.

Ben bu vakte kadar aşka inanmaktan vazgeçmedim, insanların çok güvenilmez olduklarını hayatın içinde, gerçek hayatta yaşayıp gördüm ama kesinlikle aşka inancımdan vazgeçmedim.. Asıl olarak inanılmaması gereken insanlardır. Ama insan zaten aşka her insanda tanık olmaz, tek bir insanda tanık olur ve inanır. Aşkın dili olsaydı gerçek olduğunu ispatlardı.. Her zaman ispatlıyor da olabilir ama duymak ve görmek şart elbette..

Birlikte olduğumuzda hayatlarımıza ayrı ayrı devam ettiğimizde o insanın hayatımda kaldığı süre kadar önemli olmadığını ve çabuk ayrılık sürecini atlatınca fark ettim.20 de fark ettim. Erken ve etkili fark etmeydi benim için.

Aşk var, yaşamış biri olarak varlığına inanıyorum kesinlikle. Tabi ki her zaman güzel, sorunsuz değildi hiçbir şey ama bu o duygunun varlığını sorgulamamı ya da reddetmemi sağlayamadı.

Ben nişanlıyım ama bence de yok. Çünkü var olsaydı mutlu oldukları için beraber olmazlardi. Herkes kendi kişisel mutluluğumu dusunuyor hatta ozguvensiz olanlarda ego tatmini başliyor. Bunlar narsistler enerjini sömüren seni kabahatli hissettiren özgüvensiz kendini begenmis insanlar. Bide Othello Sendromu olanları var onlarda aşırı kiskanctir yani özgüvensizdir. Aşk masalsıdır gerçek olan aradaki güzel iletişim ve getirdiği kişisel mutluluk e tabi bide cinsellik...

Böyle bir iddiam hiç olmadı.. Duygular gerçek.. İyi ya da kötü yorumlamamıza sebep olan olgunlaşmamış insanlar..

Aşk var aslında biz yanlış insanlardan bekledik hep

29 yaşında anladım seviyorum diyen kimseye inancım kalmadı