Erkekler neden sevmiyor?

1 Ay 17 gün önce anlaşamıyoruz diyerek beni terk etti. Çok güzel bir ilişkimiz vardı hiç tartışma kavgamız bile olmadı. Çok seviyordum onu o da çok seviyordu. Alıyordum onu kollarıma severek uyutuyordum çok seviyordum. Ailesiyle tanıştım hayaller kurduk her şey çok güzeldi. Sonra ailevi sıkıntıları vardı. İşe başladı ve işten memnun degıldı 1 hafta nerdeyse görüşemiyorduk bile. Sonra bir anda bana ilgisiz davranmaya başladı. Hatta şakayla karışık ilgilenmıyorsun artık benımle dedim ve tartışmaya başladık. Meğerse ben onunla ilgilenmiyormuşum. Oysa ben onun için her şey yapıyordum. Anlamıyorsun beni anlaşamıyoruz dedi ve ayrıldı. Ona aldıgım hedıyeleri geri gönderdi istememe rağmen. En çokta bu yaktı canımı. Beni heryerden engelledi Bütün ortak arkadaşlarımızı sildi. İşi de bıraktı sonra. Sonra ona mesaj attım gel dedim bütün zorlukların üstesinden gelelim istemiyorum dedi. Ayın 26 sında tekrar mesaj attım içim içimi yiyordu onu çok merak ediyordum başına bir şey geldi sandım ve mesaj attım bir şekilde. İyi olup olmadıgını endişelendiğimi söyledim. Bana git tedavi ol dedi :D Öyle canımı yaktı öyle paramparça etti ki beni. Ben de aptal gibi herşeyi alttan aldım. Çünkü çok seviyordum o kırılmasın beni kırsada olur diyordum. Anlayacağın o arkadaşlarıyla gülüp eğlenirken hayatına devam ederken ben edemiyordum. Ona çok inanmıştım be. Bütün dünyayı karşıma alırdım onun için ama o istemedi. Şimdi tekrar işe başlamış sanırım stalklarken farkettim. O hayatına gayet güzel devam ediyor. Öyle kızıyorum ki. Onca yaşadığım şeyler hiç mi aklına gelmiyor nasıl rahat uyuyabiliyor aklım almıyor. Hergün bir umut bekliyorum belki mesaj atar belki yazar diye. Sürekli keşkelerle yaşıyorum. O kadar bıktım ki nefes almaktan her saniye onu düşünmekten. Resimleri her defasında silip silinenden geri almaktan. Her gece fotoğraflarımıza bakmaktan o kadar bıktım ki. Kısacası beni çok güzel sevdi ama çokta güzel yarı yolda bıraktı. Bana ilişkimiz başlamadan umut verme hayaller kurdurtma beni yarı yolda bırakırsın toparlayamam diyen kız beni yarı yolda bıraktı. O kadar koydu ki. Bu aralar hep aklımda intihar muhabbetleri dönüyor. Ulan diyorum ölsem gitsem de artık düşünmesem o kadar bıktım ki kelimeler bile yetmiyor artık. Kimseye derdimi anlatamıyorum anca gelip buraya yazıyorum. Kısacası onlar korktular ve gittiler. İnsanlarda sevgi açlığı var. Senden o sevgini alıp sömüyorlar iyi olduktan sonra seni bırakıp gidiyorlar. Senin duygularınmiş sevginmiş bir önemi kalmıyor onlar için. İlk haline çok aşığım ama son haline çok kırgınım. Bana da yazıklar olsun gel dese koşa koşa giderim. Ama demez. O vicdanla kafasını yastığa rahat koyuyorsa zaten konu bitmiştir.