Aşık olmaya çok ihtiyacım var?

Yani şimdi birine âşık olsak, o da bize âşık olsa bu çok güzel olurdu. Neden bunu reddedelim ki? İnancım kalmamış demek ki bir insanı sevebileceğime, sevilebileceğime, sadık olacağına, anlaşabileceğimize. İnanç kalmayınca istek de azalıyor. 27 yaşına gelmişim, sevgilim mevgilim de olmamış, hiç beceremem bu işleri gibi geliyor bana. Sanki sevgililik bana göre değil. İnsanların ilişkilerini gördükçe zaten iyice soğuyorum.

Olmayan başıma dert açacakmışım gibi hissediyorum bazen. Zaten ülkede geçim sıkıntısı var. Aşk, meşk ile kendimi evlilik yoluna sokup sıkıntılı bir hayat yaşayacağım gibi geliyor. Bir de kafa dengi birini bulmam zor baya. Tek bir neden yok yani.

Önyargılı değilim de. 10 kişiyle konuşsam 9uyla olmayacağı kesin olacağı için hiç zahmete girmiyorum. Olacak o 1 kişiyle de Türkiye ekonomisinde evlilik, ev geçindirme derdi ile uğraşmak istemediğim için en iyisi hiçkimseyle konuşmamak diyorum. Kendi çıkarlarım için kimseye boşuna ümit vermiyorum. Yoksa niye birini tanıyıp sevmiyeyim, sevilmiyeyim ben de.

Sence bu değişik hangi burçtur? 😂😂

Yaklaştın diyebiliriz. İkizler burcuyum. Burçlardan anlar mısın, doğum haritamı falan yorumla 😃😃

Ben de kendime üzüldüm şu an. Allah her türlü yardımcısı olsun bu kardeşimizin. O kadar farklı bir insanım ki normalde genel olarak sessiz, sakin bir insanım. Burada anonim anonim takılıyoruz, can sıkıntısından yazıyorum bir şeyler işte.