Gerçekten bir hemcinsimin bana akıl vermesine o kadar ihtiyacım var ki. Çünkü çevremlede paylaşamıyorum mutlu bir evlilik ama yanlış başlayan bir ilişkinin magduruyum. Aklım daha yeni başıma geliyor. Biz eşimle iki yıldır evliyiz ve mutluyuz ama bir şey eksik sevgi. Ben eşimle liseden beri arkadaşım ama çok tanımıyordum o zamanlar onu hemde erkek arkadaşım vardı onlar öyle çevreden birbirlerini taniyorlarmis biz eşimle sağlık yüksekokulu kazanınca aynı aynı üniversiteye gittik o zaman çok yakın arkadaş olduk onunda hayatında halasının kızı vardı birbirlerine çok aşıklardı. Öyle iki yıl boyunca hep dörtlü takıldık derken eşimin kız arkadaşı evlenmek istedi ama ailesi istemedi eşimin derken ayrıldılar yaşımız 20 daha tam iki ay sonra ben terkedildim erkek arkadaşım başkasına aşığım dedi terketti sonra biz birbirimize teselli verirken sevgili olduk o arada üniversiteden mezun olduk işsiz kaldık derken bir yıl sonra nişanlandık bu arada kuzeni kız arkadaşı evlendi hep hayatımızdaydi düğününe ben gittim eşim gitmedi ama o zamanlar sorun değildi benim için çünkü bende hala eski sevgilime aşıktım deli gibi stolkluyor arkadaşlarıma soruyordum sonra iki yıl geçti evlendik ama aramızda sevgi yok bilmiyorum biz aynı evi paylaşan çok yakın birbirine çok değer veren iki arkadaşız. Eşimle konuştum bu durumu bana sana çok değer veriyorum sen bu hayatta benim tek şeyimsin diyor ama ben kendime bu kötülüğü yapmak istemiyorum evet bende eşime aşık değilim çünkü önceden başka birine aşıktım ama seviyorum eşimi. Şimdi boşanmak mantıklı geliyor ama sonra diyorumki arada somut bir ayrılık sebebi yok sizce ne yapmalıyım?
Sadece saygıyla bir evlilik yürümez mi?
Evlilikte saygı önemlidir.
Saygı olmadan evlilik yürümez ama saygı dışında sevgi, cinsellik, olmadan bu saygı evliliği yürütemez. Evlilik yürürde bunun içeriği evlilik olmaz. Eşler birbirlerine sevgi, arzu duymadıkları zaman bir süre sonra başka insanlara bunları duymaya başlayabilirler.
Bunlar olmadığı zaman aynı evin içinde yaşayan birbirine saygılı iki ev arkadaşı olurlar. Bu aynı evi paylaşırken sorun olmaz ama aynı hayatı paylaşırken eksik kalır. Hele hele çocuk olduğunda bu iş daha da zorlaşır.
Birbirlerine değil çocuğa sarıldıklarında artık çocukları için evliliği yürüten bir çift haline gelirler. Giderek birbirlerinden uzaklaşırlar. kavga etmezler ama birbirleri ile de birlikte zaman geçirmek istemezler. Bu durum seneler ilerledikçe giderek derinleşir. Saygı başlatır ama sürdüremez. Boşanmamak evliliği sürdürür ama bu durumu değiştirmez. O yüzden arada sevgi, ilgi, arzu yoksa bu evliliğin sürmesi iki taraf içinde fedakarlık isteyen bir durum haline gelir. "Ben razıyım boşanmak istemiyorum." derlerse yapılacak bir şey yok ama gerçekçi değil.