Kimse tarafından sevilebileceğime inanmıyorum?

Sevgi eksikliğine sahip bir çocukluk yaşamadım aksine ailemden gördüğüm sevgi çok fazlaydı. Benden hoşlanan insanların bile beni tanıdıklarında beni seveceklerini düşünmüyorum. Konuşkan, atılgan, sosyal değilim. Göz göze gelmekten çekinirim hemen kızarırım. Özgüvenli değilim. Kendimi sevmek bile bana zor geliyor. Sadece arkadaşlarımın yanında rahatım. Sevdiğim birisi olduğunda yer yarılsa da içine girsem göz kontağı kurmasam diye dua ediyorum. Utangaçlık hat safhada.. Çevrem bilir çok iyi bir insanımdır, ama ben de ne bulmuş olabilir ya da beni neden çok sevebilir ki diye düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi. Ben birisini deliler gibi sevebilirim ama o beni neden sevsin ki? Tavsiye almak istiyorum çünkü kendimi yemekten yoruldum, üzülmekten, ağlamaktan, boşluktan..