250 TL hediye çeki uzmanından, cevap senden: Hemen cevapla, kazan! Annenin en uzman olduğu alan nedir?

Annemin uzman olduğu alan yaşamak, yaşama adapte olmak, yaşamaya çalışmak.
Bir çok annenin, ben yemeyeyim evladım yesin, ben giymeyeyim evladım giysin, benim olmasın evladım olsun gayesi aslında yaşatmaya çalışmak uzmanlık alanını açıklıyor biraz.

Kendi annemde durumlar biraz farklı. Annem engelli bir birey olduğundan yaşamaya karşı verdiği savaş onu bu alanda uzman yapıyor.
Örneğin ben, diğer annelerin çocukları üzerinde yaptığı yukarıdaki örnek teşkil eden yaşatmaya çalışma öğelerini kendi annem üzerinde uyguluyorum.
Engelli aileleri iyi bilir, ailede böyle bir birey varsa, engeli ne olursa olsun; ister bedensel, ister fiziksel, normal bir bireyden çok daha az açılır o evin kapıları dışarı. Çıkamazlar çünkü, ya toplumdaki ön yargılı bakışlar onları rahatsız ettiğinden, ya da sağlık koşulları buna el vermediğinden. Hatta bazen toplumsal koşullar yüzünden bile çıkamazlar, örneğin tekerlekli sandalyeye mahkumsa bir engelli, kaldırımların ve yolların, marketlerin hatta her türlü alanın onlara uygun olmayışı da psikolojik olarak gerer ve çıkmak istemezler. Bu yüzden engelli ailelerinde her zaman o engelli birey için dersiniz ben giymeyeyim o giysini. Çünkü o üşümemeli, ayakkabısı en iyisinden olmalı, kıyafeti az dışarı çıktığından özenli ve güzel olmalı dersiniz.
Zaten hasta, ben yemesem de olur o yesin kelimesini o birey için kullanırsınız.
Bu bir acıma duygusundan ziyade, yaşatmaya çalışmak olgusudur sadece, yaşasın ve mutlu olsun dersiniz. Siz bunları yaparken o bireyin verdiği mücadele ise yaşamaya çalışmaktır. İşte benim annem en çok da bu konuda uzman. Günde 18 saat oksijen makinesine bağlı yaşayıp, makinesiz geçirdiği o on dakikalık sürede satürasyonu 70lere hatta 60lara, bazen daha da altına düştüğü halde hala yaşama mücadelesi veren bir uzman.
Çünkü bilirsiniz, bazı evlerde bazı ölümler sinsi olur, birdenbire gelir ama bazı evler sizi gün be gün öldürür, yavaş yavaş çürütür. Buna göz yummak, kabullenmek ve alışmak da bir uzmanlık ister.

Bütün annelerin ve iyi kalpli evlatlarının anneler günü en güzel dileklerimle kutlu olsun.

Benim annem yemek yapmayı çok sever, hatta bir lokanta işletiyor. Dışardan bakıldığında onun en uzman olduğu konu yemektir. Bundan 6 yıl önce ilk defa elektrikli bir sac almıştık. Hatta ilk siparişi ben almıştım. Sonra Allah yanında oldu, okulumun mutfağı ona tahsis edildi, öğretmenlere yemek yaptı. Daha sonra okulumun kullanılmayan bir salonunda kafeterya misali bir yer açtı. Sonra memleketimizde bir lokanta açtık, bayağı borca girdik. Sonra işyeri sahibimiz bizi oradan çıkarttı, pes etmedik. Başka yerden yine dükkan kiraladık. Bunların yaparken en zor kısım, babam bizimle değildi. Siz anneme iyi bir aşçı deyin, o benim gözümde Çok güçlü bir Kadın. O bir kadın olarak tek başına ayakta durmadı, O üç çocuğuyla birlikte hayatın zorluklarına göğüs gerdi. Şimdi elini tutup öpsem, elleri kuru ve çatlak çatlak. İçim acır, ama aynı zamanda bu benim gururum. O buraya dişiyle tırnağıyla, kundakta bebesiyle bizim elimizden tutarak geldi. Siz ona iyi bir aşçı deyin, o benim Annem. Ve bunların hiçbirini yapmasaydı bile, o çok güzel kalpli bir kadın, Allah hatalarını affetsin.

Öncelikle bu soru vasıtası ile bütün annelerin, bütün anne adaylarının ve geleceğin annesi olan bizlerin anneler gününü kutluyorum. Anneler kutsaldır, baş tacıdır. Cennet ayakları altındadır...

Her kızın annesi kendisi için harikadır, idolüdür, sırdaşıdır, omuzdur kızına. Ve doğup büyüdüğüm andan itibaren girdiğim her ortamda hep en iyi anne kim yarışmasında rakiplerine fark atarak birinci olmuştur benim annem.

Benim annem sevgide uzmandır en çok. Adı gibi. Evlatlarına sınırsız sevgisini hissettirdiği yetmez gibi kuşu, çiçeği, böceği, kediyi, her şeyi sevebilir içten içten. Her sabah annenizin saksıdaki çiçeklerle konuşma seslerine uyanmaktan bahsediyorum burada. Dışarı ne zaman çıksak bütün sokak hayvanlarının yanında birmesinden. Ektiği bahçede domatesleriyle konuşmasından mesela.

Gördüğüm en güçlü kadın olmakta uzmandır benim annem. Ne yaşarsa yaşasın, evlatlarına hep aynı şefkatle yaklaşıp en kötü durumunda bile evlatları için dimdik durabilmesinden bahsediyorum birazda. Ölü diye çıkarıldığı arabadan yaşadığı farkedilince ameliyathaneye girerken çocuklarını sayıklamasından, kendinde olmadığı, bilinçsiz halinde bile kızım ben iyiyim bir şeyim yok demeye çalışmasından bahsediyorum.

Cefakarlıkta uzmandır benim annem. Ben karnında 9 aylıkken bile halı dokumasından, doğduğumda beni arkasına sarıp halısına devam etmesinden,, yine beni arkasına sarıp kuzularını otlamasından bahsediyorum mesela.

O benim sevgim, sevgilim,, cennetim. İdolüm o benim. Bir gün nasip olursa umarım onun gibi bir anne olabilirim evlatlarıma. Annemin neyde uzman olduğunu düşünürken duygulandım, ağladım. Sanki durup dururken bir kez daha değerini anladım onun. Şimdi gidip kocaman sarılacağım ona, yine ayaklarının altını öpeceğim, göğsüne yatıp şükredeceğim. Allah bütün anneleri evlatlarına bağışlasın.

Benim annem dünyalar tatlısı dünyalar güzeli ve ayrıca merhametli, yufka yürekli, yardım sever, annemin en takdir ettiğim yani sabırlı ve mücadeleci olmasi ablamı 2015 yılında kaybetti hala izine ulaşamadı onun üzüntüsü ve kahrını yıllardır çekiyor ama ona rağmen bize en iyi şekilde bakmaya çalışıyor, benim annem sadece anne değil annem 4 senedir bana ve kardeşlerime babalık yapıyor, eşini, canını, hayatını yani hayat arkadaşını 2018 senesinde kaybetti. Annem çok zor zamanlar geçirdi ama mücadele etmekten vazgeçmedi bizi bırakmadı yılmadı, yıkılmadı. 3 yaşındaki kardeşimin psikolojisini olumsuz yönde etkilemeden babamı kaybettiğini o kadar iyi bir şekilde anlattı ki bilemezsiniz, bazen gözleri doluyor eski günleri yaad ediyor. Anneme çok üzülüyorum sorumluluğu çok büyük o pes ederse hepimiz biteriz o yüzden ben annemin sabrına, mücadelesine ve merhametine hayranım, Annem için mücadele etmekten yorulmadim ama bende isterdim prenses olmak, babamın prensesi