Bozuk bir saat bile günde iki kez doğruyu gösteriyorsa, toplumun 'deli' olarak yaftaladığı biri kaç kez haklı olabilir?

Bir tarihçi şöyle demişti.
Tarihi yazanlar zeki insanlardır, tarihçiler kaleme alır, yüksek mertebedeki insanlar izi takip eder, güç verir ama tarihi yapanlar delilerdir.

Napolyon delidir, Hitler delidir, gemileri karadan yürütmek deliliktir, farelerin sırtına ateş bağlayıp kaleye salmak deliliktir, son erzağı kutlama havasında tüketerek düşmana 'stoklarımız dolu' mesajı vererek psikolojik üstünlük sağlamak deliliktir.

Hepimiz delilerin izindeyiz.

Hiç olamaz. Çünkü o artık yaftalanmıştır, delidir...

Bir süre daha öyle sanıyor olurduk ama gerçeklerin eninde sonunda ortaya çıkma gibi bir huyu var. İnsanda da bu merak ve keşfetme duygusu oldukça, eninde sonunda fark edklecekti biz doğana kadar.

Belki de haklı olmak, doğru zamanda doğru şeyi söylemekten çok, insanların hazır olduğu anda duyulabilmektir.

Kimi haklılar yakılır, kimi deli diye susturulur. Ama yıldızlar hep yerinde, dünya hep dönmekte… Biz bakmasını öğrenene kadar.

Çoğu zaman haklıdır