Yüzüne bile bakmaya kıyamadığın bir kızın gelir dünyaya. ''Özgecan.'' koyarsın adını, ''canım'' olsun istersin, nitekim öyle de olur. Yokluk içinde büyütürsün onu, yoktan var edersin sırf onun için. Çok şanslıdır ki Özgecan, muhteşem bir anne ve babanın kızı olmuştur. Sevgi içinde büyümüştür. Çok bilinçlidir, çok kültürlüdür. İnsanlık adına bir şey yapmak ister, psikolog olmaya karar verir. Hayallerine kavuşmasına o kadar az kalmıştır ki...
O da ne?
Yaratığın biri gelir, canını alır senden.
Babanın deyimiyle: Kanadını kırarlar meleğinin...
Bu kez ateş, sadece düştüğü yeri değil; koca bir toplumu yakar.
Kadına verilen değerin ne olduğu bir kez daha tokat gibi çarpar yüzüne, bu sefer daha çok acıtır ama canını...
Bu masum melek katledileli neredeyse 1 yıl olacak...
Her şeyi unut ama, ''toprak atma meleğime.'' diyen bir babayı unutma...
Özgecan'ı unutma...
Şiddete saf tutma.
En İyi Cevaplar