Almanya: Acı Vatan!

Merhabalar..

Bu ilk Bence'mde size biraz kendi Hayatimdan bahsetmek istiyorum. Umarim birazda olsa beni/bizi anlarsiniz..

Ben Almanya'da dogdum ve şu an 18 yasindayim. Cocuklugum, ergenligim, gecligimin yarisi burada gecti, gecmeye devam ediyor. Mutlu muyum? Hayir.

Herzaman farklisin onlarin gözünde...

Okul'da, isyerinde, sokak'ta, market'te..
Almanlarin yabancilara karsi nefreti gözlerinden okunur adeta. Sen güleryüzlü olmana ragmen onlarin buz gibi yüz ifadesi senide hayattan sogutur. Onlar gibi olmaya calisirsin, nafile..
Bu sekilde mutlu olabilir mi bir Insan? Siz karar verin.

Vatan'imi özlüyorum hemde: Sabah-Ögle-Aksam, 365 gün, 7/24

Yil'da bir kere Vatanimiza gidebiliyoruz. Ucak'tan inip topragi öptügümü hatirlarim. Oradayken Zamanin nasil gectigini anlamiyorsun bile.. Tüm Sehre yayilan sabah o Ekmek kokusu yok mu. Ama ne yazikki kisitli ve belli bir süreligine gelebiliyoruz, maximum 6 Hafta. Yetiyor mu ? Tabiki hayir. Bir Rüya gibidir herzaman. Havaalanina gidene kadar hickira hickira aglardim, üstüne birde ucakta aglardim. Evime geldigimde 1 Hafta 10 gün kendime gelemezdim üzüntüden. Sonra gecmiyordu iste, gecmiyordu..
Bu sekilde mutlu olabilir mi bir Insan? Siz karar verin.

Maddi durumumuz aslinda iyi degildi

Heryerde oldugu gibi bizde calisip kazaniyoruz burada. Calisma kalitesi belki daha iyi olabilir ama emegimizle, alnimizin teriyle kazaniyoruz biz Parayi. Annem Babam ayrildiktan sonra Annem tek basina ayakta durmaya calisti. Evin kirasi, evin giderleri, Bizim -yani abimin ve benim- Okul masraflarimiz.. Bunlarin hepsi annemin üzerine kaldi. Annemi geceleri aglarken ben duyuyordum ama kücüktüm ve elimden birsey gelmiyordu.. Maddiyat skntisi nedir bizde cok iyi biliyoruz ve yeri geldigi zaman bizde ekmek-peynir-zeytin yiyoruz, evet hala..
Bu sekilde mutlu olabilir mi bir Insan? Siz karar verin.

"Almanci" bir kiz olarak söylüyorum, ben basit degilim

Sirf Türkiye'de yasamadigim icin örf ve adetlerimizi unutmus degilim. Ben basit degilim. Her ne kadar kendi memleketimizde yasamiyor olsamda bende bir Türk ailenin Kiziyim, bende türk usulü büyüdüm ve yetistirildim, Allahima cok sükür. Namusumu koruyacak kadar da aklim basimda. Cogu zaman mühürlemenize ragmen, ön yargili davranmaniza ragmen bagira bagira söylüyorum: Ben basit degilim! Simdi siz söyleyin:

Bu sekilde mutlu olabilir mi bir Insan? Siz karar verin.

Sevdiklerimizin dügününü resimlerden görebiliyoruz anca

Cogu kuzenlerim evlendi ama biz onlarin dügününde bulunamadik. Tüm ailemiz orada, resimlerde hepsi ne kadar mutlu. Gülüyorlar, oynuyorlar. Ama biz onlarin en mutlu gününde yanlarinda olamiyoruz. Peki biz evlenirsek onlarin hepsi vize cikarttirip Almanya'ya mi gelecek? Sanmiyorum. Dügünümüzde bile yalniz olma ihtimalimiz yüksek. Ne kadar aci degilmi ?
Bu Sekilde mutlu olabilir mi bir Insan? Siz karar verin.

5 vakit Ezan sesine hasretiz..

Gecen yil şu an 4 yasinda olan kardesim ilk defa ezan sesini duydu Türkiye'deyken. Sasirdi, Yüz ifadesi degisti, bana sordu "bu ne ?" diye.. Gözlerim dolu dolu anlattim ve üzerine birdaha sordu "neden bizim evde yok?" .......

Ben bu bence'yi gözyasi dökerek yazdim. Bunlar sadece bir kaci. Daha cok sey var yazacak.. Burnumda tütüyor o mis gibi Memleket havasi. Tasina topragina havasina suyuna kurban oludugum Memleketim, Vatanim... Dilerim bunu okuduktan sonra Türkiye'de yasamanin aslinda ne kadar güzel oldugunu anlar ve halinize sükredersiniz. Cünkü ben, kendimi bildim bileli hep hayalini kuruyorum, her gece dua'larima konuk oluyor Türkiye'de yasama istegi. Git gide cogaliyor. Ve nasipse en yakin zaman'da dönecegim. Bundan eminim..

Iyi bakin kendinize.. Bir Türk'ün sacini bin Almana degismem.