Mevsimlerden düğün dernek! Ama ortada ne düğün var ne de dernek...
"Evlilik ciddi bir müessesedir." lafındaki ciddilik tüm gençleri korkutmuş olacak ki günümüzde evlilik kurumuna rağbet oldukça azalmış; etraf bekarlarla dolup taşmış durumda... Peki ama neden artık evlilik, gelecek planları arasında yer alamıyor? "Ev-le-ne-cem!" lafı neden artık sadece gülmek için kullanılıyor? Hadi buyurun öğrenelim sebebini:
Bekarlık sultanlık!
Daha çok erkeklerde rastladığımız bu sözün kadın versiyonu "prensesler gibiyim ben baba evinde" olarak karşımıza çıkmakta. Bu laflarla kendinizi avutmayınız. Hem bekar bekar nereye kadar canım? Sultanlıkmış, prenseslikmiş falan bunlar hep yalan dolan. Tek gerçek evlilik! Evlenin.
Evlilik aşkı öldürüyor!
Bir hurafedir dilden dile dolaşıyor. Neymiş efendim evlenince ne aşk kalıyormuş ne tutku. Denemeden bilemeyiz demiyoruz biz de inanıyoruz böyle sözlere. Evliliğe sırtımızı dönüveriyoruz. Yazık ediyoruz.
Huzur yalnızlıkta!
Günümüzün popüler kavramı 'yalnızlık'... Evet evet herkesteki bu yalnız kalma tutkusu aman Tanrım dedirten cinsten doğrusu. Elden ayaktan kesilince yanınızda hayat arkadaşınız, yoldaşınız olsun istersiniz. O yüzden ömrünüzü bir başınıza geçirmektense tutun doğru insanın elinden girin dünya evine.
Ben sorumluluk alamam!
Daha kendime bakamıyorum bir aileye nasıl bakacağımcılara gelelim. Böyle düşünürsen, böyle söylersen tabi bakamazsın. Hep bu sözlerin arkasına kaça kaça bekar ölüyorsunuz. Elbetteki evlilik sorumluluk yükleyen bir durum ama ömrünüzü sorumluluk almaktan kaçınarak yaşayamazsınız ki. Başlayın artık bir yerden.
Çocuk istemiyorum!
Bir eş alana bir çocuk bedava paketi yok evlilikte. İstemiyorsan yapmazsın ayol zorla mı yaptıracağız sanki. Gerçekten gördüğüm en saçma evlenmek istememe bahanesidir bu. Saçma bahanelerden sakınınız lütfen. Çocuk yapınız.
Ruh eşimi bulamadım!
Bana bunla gelene lafım yok doğrusu. Doğru insanı bulmadan evlenmeyin. Maalesef bu kriter yoruma fazla açık değil. O yüzden klavyem sustu kaldı şu an. Bir sonraki maddeye geçelim. :)
Evlilik kimi mutlu etmiş ki?
Yazımı bilimselleştirip kafanızı karıştırmamak için bir oran vermedim ama bilin ki boşanmalar aldı başını götürdü. Ne ara evlendiniz de ne ara anlaşamadınız diye soramadan 1 aylık evliler boşanıyor. E tabi biz gençler ve kendini genç hissedenler de görüyor, duyuyor bu boşanmaları. Bizim de sonumuz böyle olacak deyip evlilikle aramıza paravanı anında çekiyoruz.
Sütten ağzı yanan misali...
Evliliği deneyimlemiş kişileri atlamayacağım tabi ki onlara da değineceğim. Şunu söylemeliyim ki ilk evliliğiniz kötü bitmiş olabilir ama bu demek değildir ki hep böyle sürecek. Demek ki o doğru kişi değilmiş. Ya da aranızdaki ilişkide bazı değerler eksikmiş. Bu sizi evliliğe küstürmesin. :)
İstek var imkan yok!
Bir yazı okudum da evlenen birinin cebinden ne kadar para çıkıyor diye. Aman Tanrım dedim kendi kendime... 😄 Dolar almış başını gidiyor, altın desen anca gözlerimizi dolduruyor eee sonra "Ginçlir niyi ivlinmiyir?" diyorsunuz. Para mı var?
Yukarıya eklemediğim ihanet, güvensizlik ve gördüğümüz mutsuz evlilikleri de atladım sanmayın. Lakin şunu söylemeliyim ki doğru insanı bulduğunuzda bunları dert etmenize gerek kalmayacak. :)
Ebedi bir şifâdır, evlenmek.
Ya inanın yazılacak o kadar çok şey var ki... Evlilik çok özel ve güzel bir durumdur. Herkese kendi denginde bir eş dileyip Bence'mi sonlandırıyorum.
Umarım beğenmişsinizdir. 💁
En İyi Cevaplar