Kendime rol model olarak aldığım kimse olmadı. Yalnızca kendi evlatlarım için bu konumda olabilmek adına çabalıyorum.
1
0 Yorumla
Gizli Üye
(25-29)
3 ay
Ben parça parça alıyorum. İlk önce anne babam diğer büyükler çabaları emekleri sonra etrafta ki gerçek kişilerin beğendiğim huyları sonra kitap film dizi de ki hayal ürünleri üzerinden gösterilen örnek iyi huylar. Tek tip bir rol modelim yok benim.
O kelimeyi ilk kez duyuyorum. Danıştığı sanırım dediğiniz. Ben küçüklükten itibaren annem beni arkadaşı kardeşi gibi gördü en çok o bana ben ona danışırım ama yüzeyselleşti bu durum büyüdükçe. annem ev hanımı olduğu için danıştığımda ben bilmiyorum derdi her şeye hakim olmadığını söylerdi ve büyüdükçe bir de arkadaş gibi olmak yıpratıyor, çocuğun yanında içinizi asla kusmayın yani bir de nesil farkı aile için sorun kendi iç sorunum ile içe kapanık hayal dünyasında yaşayan bir çocuktum hayali arkadaşlarım vardı çocukluğum memnuniyetsiz ve iç açıcı değildi. Babam karar vermekte zorluk çeken biri , aile yapısı sıkı bir yapısı yok uzak, iletişim az, öğretmenlerimde kötü öğretmenlere düştüm sonra öğretmen fobisi oldu. Çocukluğum olgun bir tipti beden ve kafa olarak yaşım küçüktü ama abimin ablası sanıyorlardı sen zaten büyüdün hani hep ablaydım abimin zihinsel olarak sorunu olması da annemin beklentisi ve destek isteği o da büyüklerinden destek göremedi ve yaşça büyük abime komut verme durumlarına girdiğim için ve bir de çekinirdim soru sormaya insanlara hala o huyum var. Bir de İnternet bebesiyim de diyebilirim ilk okuldan beri bilgisayar ile büyüdüm. Yani bu yazı hayatımı gözden geçirtti kusura bakmayın benim hiç olmamış mentor. Demek bu yüzden kariyer ve sosyal alanda çuvalladık. https://www.youtube.com/shorts/E0Ea4GgAk6M Çaptan düştüm.
maalesef çoğumuzun eksikliği mentordur kanks. Potansiyallerimiz yönlendirilmeyince hiç oluyor. Mentor hayatını yönlendirmende sana yardımcı olan fikir veren çeşitli seçenekleri sonuçlarıyla birlikte sana sunup fikrini beyan eden kişidir. Örnek. Benim ilkokul diploma notum neredeyse tam puandı. Ve babam da okula kesinlikle göndermeme taraftarıydı ben çocuk aklımla en azından ticaret lisesi bitirip bir iş sahibi olurum hayata erken atılırım diye düşünüp bunu mantıklı buluyordum. Evden kaçtım gittim yazıldım (ki veli olmadan yazdırmazlar diploma notunu görünce müdür kaçırmak istemedi beni) Bir mentorum olsaydı tutardı kolumdan iyi misin sen der daha itibarlı bir okulda okumam gerektiğini söylerdi falan . Basit bir örnek olsun istedim. Eski işim kurumsalda mağaza yöneticiliğiydi genelde öğrenciler ve gençlerden oluşurdu ekibim. Hafta da 2 kere mentorlük dersi verirdim. İşte yaşım 22 -23 oldu artık okul okuyamam benden olmaz diyenleri yönlendirirdim neden yalnış düşündüklerini falan . Aslında ailen sana bebek gibi bile baksa mentorluk yapacak yetkinlikleri (çapları) yok ise ne kadar iyi niyetli olsa da potansiyalinin altında kalacak şeylere yönlendiriyor insanı. Hakkımızda hayırlısı olur inş...
Doğru, dediklerinize katılıyorum ama anne baba olmakta zor, insan olmak zor zanaat. Amin hepimize Rabbim yardımcısı olsun artık bundan sonrası için. Esenlikle kalın.🙏
Rol model olarak aldıgım insan sayısı neredeyse yok denecek kadar az. Nasihat vermeyi bıraktılar sağolsunlar. Fikirleri ve düşünceleri bu çağa uyamadığından dolayı sessizliği tercih ettiler. Bazı konularda varlar coğunda yoklar... İnsan ve hayvan gömme, kısmi nezaket ve adabı muaşeret bu konularda 1 en fazla 2 rol modelim var.
Kızlar & Erkekler Ne Diyor?
Cevap
11Cevap
Kendime rol model olarak aldığım kimse olmadı. Yalnızca kendi evlatlarım için bu konumda olabilmek adına çabalıyorum.
Ben parça parça alıyorum. İlk önce anne babam diğer büyükler çabaları emekleri sonra etrafta ki gerçek kişilerin beğendiğim huyları sonra kitap film dizi de ki hayal ürünleri üzerinden gösterilen örnek iyi huylar. Tek tip bir rol modelim yok benim.
Peki ya mentor?
O kelimeyi ilk kez duyuyorum. Danıştığı sanırım dediğiniz. Ben küçüklükten itibaren annem beni arkadaşı kardeşi gibi gördü en çok o bana ben ona danışırım ama yüzeyselleşti bu durum büyüdükçe. annem ev hanımı olduğu için danıştığımda ben bilmiyorum derdi her şeye hakim olmadığını söylerdi ve büyüdükçe bir de arkadaş gibi olmak yıpratıyor, çocuğun yanında içinizi asla kusmayın yani bir de nesil farkı aile için sorun kendi iç sorunum ile içe kapanık hayal dünyasında yaşayan bir çocuktum hayali arkadaşlarım vardı çocukluğum memnuniyetsiz ve iç açıcı değildi. Babam karar vermekte zorluk çeken biri , aile yapısı sıkı bir yapısı yok uzak, iletişim az, öğretmenlerimde kötü öğretmenlere düştüm sonra öğretmen fobisi oldu. Çocukluğum olgun bir tipti beden ve kafa olarak yaşım küçüktü ama abimin ablası sanıyorlardı sen zaten büyüdün hani hep ablaydım abimin zihinsel olarak sorunu olması da annemin beklentisi ve destek isteği o da büyüklerinden destek göremedi ve yaşça büyük abime komut verme durumlarına girdiğim için ve bir de çekinirdim soru sormaya insanlara hala o huyum var. Bir de İnternet bebesiyim de diyebilirim ilk okuldan beri bilgisayar ile büyüdüm. Yani bu yazı hayatımı gözden geçirtti kusura bakmayın benim hiç olmamış mentor. Demek bu yüzden kariyer ve sosyal alanda çuvalladık. https://www.youtube.com/shorts/E0Ea4GgAk6M Çaptan düştüm.
maalesef çoğumuzun eksikliği mentordur kanks. Potansiyallerimiz yönlendirilmeyince hiç oluyor. Mentor hayatını yönlendirmende sana yardımcı olan fikir veren çeşitli seçenekleri sonuçlarıyla birlikte sana sunup fikrini beyan eden kişidir. Örnek. Benim ilkokul diploma notum neredeyse tam puandı. Ve babam da okula kesinlikle göndermeme taraftarıydı ben çocuk aklımla en azından ticaret lisesi bitirip bir iş sahibi olurum hayata erken atılırım diye düşünüp bunu mantıklı buluyordum. Evden kaçtım gittim yazıldım (ki veli olmadan yazdırmazlar diploma notunu görünce müdür kaçırmak istemedi beni) Bir mentorum olsaydı tutardı kolumdan iyi misin sen der daha itibarlı bir okulda okumam gerektiğini söylerdi falan . Basit bir örnek olsun istedim. Eski işim kurumsalda mağaza yöneticiliğiydi genelde öğrenciler ve gençlerden oluşurdu ekibim. Hafta da 2 kere mentorlük dersi verirdim. İşte yaşım 22 -23 oldu artık okul okuyamam benden olmaz diyenleri yönlendirirdim neden yalnış düşündüklerini falan . Aslında ailen sana bebek gibi bile baksa mentorluk yapacak yetkinlikleri (çapları) yok ise ne kadar iyi niyetli olsa da potansiyalinin altında kalacak şeylere yönlendiriyor insanı. Hakkımızda hayırlısı olur inş...
Doğru, dediklerinize katılıyorum ama anne baba olmakta zor, insan olmak zor zanaat. Amin hepimize Rabbim yardımcısı olsun artık bundan sonrası için. Esenlikle kalın.🙏
Rol model olarak aldıgım insan sayısı neredeyse yok denecek kadar az. Nasihat vermeyi bıraktılar sağolsunlar. Fikirleri ve düşünceleri bu çağa uyamadığından dolayı sessizliği tercih ettiler. Bazı konularda varlar coğunda yoklar... İnsan ve hayvan gömme, kısmi nezaket ve adabı muaşeret bu konularda 1 en fazla 2 rol modelim var.
Genel konularda babam. Hareketleri, olaylara yaklaşımını çok seviyorum. Onun gibi olabilmem için çok uzun yolum var tabii ama tek rol modelim o.
Aynadan baktığımda gordugum kişi benim idolum. Başka da olamaz şaka şaka Coco Chanel aşırı severim
Puahahah :))
Bizim alt kattaki komşunun çaprazında oturan yan dairenin altındaki... hiç kimse xcxcxcx
Ben güçlü kadınları örnek alırım kendi ayakları üstünde duranları. Amcam bana yol gösterdi sağolsun
abimi daha cok ornek alirim ama annem ve babam da ayni sekilde
Kimse yok kendim rol modelim zaten
Kendi kendimin rol modeliyim
Hiç kimsem yok. Ben zaten hep tek başımaydım.
kimse yok. kendi kendimin idolüyüm.
Kime yok ben varım sadece.. kendim.
rahmetli dedem
Allah rahmet eylesin
Atatürk var
Yokkk.
Ailem
Hiç kimse
Kimsem yok
Tek idolüm kendim
En büyük eksikliğim
Kimse yok