Aşk ve gurur kitabını okuyan var mı?

Ön yargının dibini sıyırarak bu inatlaşmaları yapıyorlar. maalesef. :)

Sağlık olsun. Neyseki sadece cilt içinde sayfalarda kalıyorlar.

O ikircikliliğin Gerçek hayata bulaşmamış olmasının sevinci bence. En azından sitkom tadında bir ilişki yaşamak isterken o tarz bir durumun başa gelmesini istemem.

maalesef. O yüzden lokum kıvamında, şeker tadında, tatlı sert güzelliklerin olduğu bir ilişki iyidir.

Bilemiyorum artık, eline mi denk gelmek lazım yoksa dengine mi, oralar karışık.

Cuk oturdu.

Kültür farkı, kafa farkı, yaşam farkı, malum aile önemli aile farkı, farkı da farkı. Bunlar en basitleri, biraz inat ve ısrarla neler olabilir tahayyül bile edemiyorum...

İşte uyum hisle başlar, kafayla devam eder, yaşayış ve birbirine liman olmayla perçinlenir. Diğer türlü birinden biri eksik olursa tahminimce hep bir sorun hep bir gereksizlik çıkar.

Hisler salgıladığımız hormonların emareleri değil mi?
Bakarsın, konuşursun, veya anımsarsın, içine bir sıcaklık çöker, belli belirsiz bir heyecan aktifleşir karşılık görürsün veya sinyalini alırsın ve bu durum birbirini tanımaya, çözmeye kafasal olarak keşifler devam eder.

Mecburen. :)))) deniz suyunu içemem en fazla tenimi serinletir. :) mantık önemli.

Yüzüme vurma sonra kızlar beğenmeyecek (!) :D

İşin kamikaze model esprisi orada zaten. :))) nasılki attığın taş mecaziyse yüzümün bozulması da öyle. :) Dış görünüş elbette önemli, söze verdiği gülüşün gözünde yansıması, duyduğu güveni mimiklerinde göstermesi, sana seslendiğinde yüzünün parıldaması... Gerçi gören gözünde burada nasıl gördüğü önemli ya. Diğer türlü estetik algıların çekip uzattığı bazı kalıplar zaten değersiz hemde geçici. :) Ne demişler, yüzü güzele 40 yılda doyarsın gönlü güzele bir ömür doyamazsın. :)

Yok ya estağfurullah. Gecenin mahmurluğu de sen ona. :)))
Gözüme ne çarptıysa okudum, hayata dair ne anladın dersen hiç. :) sadece içime eden tesirin yeri gelinde dışa vurumumları. :)

Okudukların, gördüklerin veya duydukların içinde bir yer etmez mi? Yeri geldiğinde direkt zihninden fırlamaz mı?

Çoğu zaman sakinliğimi buna borçluyum.

Minnet duyduğun şeylerin kıymetini bilmek iyidir. :)

Tadına vararak. :)

Doymak? O kalsın, hazzın sonu olmamalı.

Pozitif bir duyguyu neden doymak için yaşayayım ki? Her seferinde yeni Bi keşif, yeni bir heyecan ve ulaşıldığında yaşanan mutluluğun artışını yaşamamak varken, neden doymak isteyeyim?

"Doya doya" Yorumuna binaen bunu örnek verdim. Yoksa acıdan haz duyacak bir psikopatolojiye sahip değilim. :)

Mantığın buluşma noktası. :))))

Hamdolsun. :))))

:)

Benim sırada çok çok fazla kitabım var ama sen kitabı söyleyince sıralamaya baktım da söyledim