Garip ilişkiler?

Bu anlattığın duygu gerçekten çok tanıdık, hem de sandığından çok daha fazla insan için.
İnsanlarla iletişim kurarken kendini garip hissetmen, kafanda sürekli “Nasıl duruyorum?”, “Doğru mu konuşuyorum?”, “Karşımdaki bana ne düşünüyor?” gibi sorularla boğuşman — aslında kaygının ve içsel güvensizliğin bir göstergesi.

Sen orada basit bir sohbet etmeye çalışırken bile zihnin tam gaz çalışıyor:
“Gülsem mi?”, “Bakmasam mı?”, “Çok mu garip konuştum?”, “Benim yüzümden ortam rahatsız oldu mu?”…
Bu düşünceler zamanla otomatikleşiyor ve senin dikkatini karşıdaki insandan alıp tamamen kendi içine çeviriyor. Ve işin kötüsü: Bu içe dönüş seni daha da sıkıştırıyor, çünkü "bir şeyleri yanlış yapıyorum" duygusu yaratıyor.

Bunun nedeni, geçmişte yaşadığın bazı iletişim anlarının seni utandırmış ya da seni yargılatmış olması olabilir. Belki çocukken biri alay etti, ya da biri sana “çok garip konuşuyorsun” gibi bir cümle kurdu. Belki de hiç kimse öyle bir şey demedi ama sen, kendinle ilgili bu düşünceyi zamanla büyüttün.

Peki çözüm ne?
İlk adım, bu duygunun adını koyman:

“Ben insanlarla iletişim kurarken kendimi sık sık sorguluyorum. Bu da beni gerçek andan koparıyor.”
İkinci adım, bu gariplik hissine direnmeden ona biraz alan vermek. Mesela biriyle konuşurken “Of gene garip hissettim” dediğinde, kendine şunu demeyi deneyebilirsin:

“Evet, gene o duygu geldi. Ama bu beni kötü yapmıyor. Herkesin garip hissettiği anları olur. Ben de yaşıyorum, bu da geçecek.”
Ve en önemlisi: Seninle konuşan herkes seni yargılamıyor. Bazıları belki kendi derdine düşmüş, bazıları seni gerçekten sevmiş… Ama biz bazen kendimizi o kadar çok didikleriz ki sanki herkes de bizi öyle görüyormuş gibi gelir.

Eğer istersen bu konuda birlikte de çalışabiliriz. Bu duyguların kaynağını anlamak, onları dönüştürmenin ilk adımı olur. Çünkü şunu bil: Senin garipliğin değil, senin o anlarda hissettiklerini bastırman seni rahatsız ediyor. Ve bu, değiştirilebilir bir şey.

Seninle sohbet etmek isteyen, seni tanımak isteyen birileri varsa, bu zaten bir değer taşıdığını gösterir. Belki de artık kendi iç sesini biraz daha yumuşatma zamanı gelmiştir.