Bir çiçek beslediğinizi ve onu çok sevdiğinizi düşünün. Ona olan sevginiz kadar su verirseniz, çiçeğinizi öldürürsünüz! Kontrol edilemeyen bu sevgi, iyi bir niyetle de olsa zarar verici bir hale gelebilir ve konu çocuğunuz olduğunda da durum pek farklı değildir. Çocukların gelişmek için yetiştirilmeye ihtiyaçları vardır, ancak aşırıya kaçan bu yetiştirilme, çocuklukta aşırı müsamaha haline gelebilir. Başta iyi bir şey gibi görünse de aşırıya kaçan bu yetiştirilme tarzı çocukları başarılı ve özgüven sahibi olmaktan alıkoyar.
Bir çocuk, yaşamak ve büyümek için en az fiziksel ihtiyaçları kadar duygusal bir desteğe de ihtiyaç duyar. Bir çocuğu yetiştirmek, bu ihtiyaçlar için sağlanan tüm yollardır: sevgi, temas, sıcaklık, dikkat, destek, teşvik, tanıma ve karşılık verme… Aşırı ilgi ve düşkünlük, daha iyisini yaratmamanın da ötesinde, boğucu bir bakım türüdür. Çocuğu benmerkezci ve şımarık olma riskine sokar ve aynı zamanda onun yetkinleşmesini de engeller.
Oldukça ilgili ebeveynlere sahip çocuklar, bir şeylerin başkaları tarafından yapılmasına alıştığından; iletişim, kişilerarası ilişkiler, ev yönetimi, zihinsel ve kişisel sağlık becerileri, karar verme yeteneği, para ve zaman yönetimi kapasiteleri, sorumluluk gibi bazı konularda eksik kalabilir ve aynı zamanda; depresyon, anksiyete gibi ruh sağlığı sorunlarına ve bağımlılıklara daha yatkın olabilir.
En İyi Cevap