Anketler: Aşk İlişkileri

3 yıllık ilişkisi olan sevdiğim bir kıza yaklaşmıştım ve kendisi hemen ilişkisi olduğunu söyleyince konuşmayı kesmek istemiştim ama kendisi benden uzak durmayıp kafa karıştırıcı hareketler yapmaya başladı ve biz 5 ay kadar bir süre kendisi ile konuş - konuşma döngüsü içinde kaldık.

İlk başta kafasında ilişkisi ile ilgili hiçbir şüphe olmadığını söyleyip beni iterken bende buna saygı duyup uzaklaştım ama zaman içinde yavaş yavaş yakınlaşmaya başladık birkaç kerede kafasını karıştırdığımdan bahsetti ama son 1 ay içinde direkt kafasına girmeye başladığımı, benimle konuşmasının tehlikeli olduğunu ve hayatında böyle köklü bir değişiklik istemediğini dile getirdi. Evlilik teklifi aldı kabul etti ve bunun arkasına biz dışarda buluşup fiziksel olarak da yakınlaştık. Bu süreçte hep yaptığımız yanlış konuşmayalım dedi bende hep saygı duydum hepsinde de yine bir şekilde konuşmaya başladık. Konuşurken vicdan azabından üzgün olduğunu konuşmuyorken de ben olmadığım için üzgün olduğunu dile getirdi sayısız kere.

Böyle böyle 5 ayın sonunda dün kendisi nişanlandı ve bir sebepten ötürü nikahı da kıydılar kağıt üzerinde. -Düğün yazın olacak şu an nişanlılar gibi daha çok yani.- Nikahından önceki gün bile vedalaşırken ağlayarak vedalaştı ve doğru olanın bu olduğunu söyledi. Ben acaba döner mi yaza kadar bir noktada filan diye düşünürken dün o düğün ortamını, altınları, akrabaları, tebrik mesajlarını filan görünce işin ne kadar ciddi olduğu ilk kez kazındı kafama. Düğüne daha 6 ay gibi bir süre var ve dün kendisi de mutlu görünüyordu. Yakın zamanda aynı ortamda olmayacağımız için seni unuturum diye umup yoluma bakabileceğim diyordu. O mutlu halini -gerçek ne bilemem tabii- gördükten sonra karşısına çıkarak ona büyük bir kötülük ettiğimi düşünmeye başladım ama erkek arkadaşını herkesin tanıdığı riskli bir ortamda olmamıza rağmen benden uzak duramayacak kadar bana ilgi ve sevgisinin olduğunu bilmekte ona gitme arzumu daha da tetikliyor. Bu riski alıyor olmasa ilgi için diyeceğim ama bunu da o yüzden kafamda eliyorum. Sizce ne yapmalıyım? Kafası karışıyorsa gerçekten sevgilisini sevebildiğini düşünmüyorum. Elbet seviyordur alışkanlıktır 3 senelik bir ilişki sonuçta ama gönlü bana kayabiliyorsa evlenmesini doğru bulmuyorum ben şu noktada. Sevdiğim için gelecekse de gelmesini istiyorum açıkcası ama durumun üzerine gitmem de etik olarak tabii ki doğru değil. Bir akıl verin lütfen.

Şu an, başıma gelen bir olay bu. Karşımdaki kişinin uzun süreli evliliğe giden bir ilişkisi var ama bana olan hisleri zaman içinde büyüyüp aklını karıştırmaya, ilişkisini sorgulatmaya başladı ve ben uzak tutmaya çalışıp kendisi de uzaklaşmak istese de birbirimizden uzaklaşamadık. Sonuç olarak beni sevmemek için kendini zorladığını bu yüzden konuşmamız gerektiğini söyledi yine konuşmayı kesemedik. Bugün nikahı var -düğün yazın- ama biz düne kadar konuşmayı yine kesemedik. Pazartesi ne olur kim bilir. Ben ciddi ilişkisi varken birisi aklına girebiliyorsa eğer benimle olmasa bile bu evlilk kararını doğru, bulmuyorum.

Durumu da çocuktan, iyi olmam olarak değil çocuğun kızla 3 senelik bir ilişki olması dışında her konuda eksik olması olarak yorumluyorum. Asıl evlilik yazın olacak. Siz olsanız sevdiğiniz kişiyi bu yoldan çevirmeye mi çalışırdınız yoksa gitmesine izin mi verirdiniz? Seni sevmiyorum güle güle dese konu tamam denilip kapanacak herkes herkesi sevmek zorunda değil ama beni sevdiğini bile bile bırakmak istemiyorum onu. Dün evliliğe giderken bile ağlayarak vedalaştı ve gitti anlamlandıramıyorum yani. Söylediği şey de "seni seviyorum ama hayatımda böyle köklü bir değişiklik istemiyorum" şeklinde idi ama hareketleri tam tersi her zaman. Köklü değişiklik istemiyorum diyerek ölene kadar yanında olacağın kişiyi alışkanlıktan seçemezsin bence bana doğru gelmiyor bilmiyorum.

Güven herşeyin anahtarı demektir.

Eski nişanlım bana dun gece yazdı, bende hiç cevap vermeden engelledim. Sizce dogru bir hareket mi yaptım?