bir erkek arkadaşım olsa onla buluşamam çünkü uygun yaşa sahip değilim, yazışabilirim o da arkadaşça…
Her davranışımda bir kısıtlama varmış gibi hissediyorum, hissettiriliyor.
Tesettürlü olmak beni mutlu etmiyor, özgüvenimi yitirdiğimi hissediyorum. Zorla bir kalıba sokulmak beni artık çok yoruyor, bunu onlara hissettiremiyorum çünkü hissettirsem de faydası olmaz.
Mutlu gibi görünmek beni artık çok yoruyor. Sizce ailemin bana olan tutumunu nasıl değiştirebilirim? Bugüne kadar hiç akşam dışarı dahi çıkmadım. Eve en geç 6 buçukta geldim. Biri benimle görüşmek istediğinde türlü bahaneler sunmaktan artık çok yoruldum.
Çalışsam ayaklarımın üzerinde dursam ve bir maddi gelirim olsa belki bu durum düzelir diye düşünüyorum ama …
Yargılamadan yorum yapın çünkü hissettiklerimi hissetmiyor, yaşadıklarımı yaşamıyorsunuz…
kırmayın beni yeterince kırıldım…
Bi’Bot Seçimi
Çok Süper Görüş