Duygularınızla savaştığınız oldu mu?

Aslinda cogu zaman duygularimla ve hatta kararlarimla savar halindeyim. Kimseyi bile isteye kıramıyorum. Örneğin biricik abim kalbimi çok fazla kırmasına ve beni çok fazla incitmesine rağmen ben ona karşı tavır alamıyorum, her geldiğinde 'bu sefer ona tavırlı davranacağım, kırıldığımı anlasın, yarim yamalak gülümseyeceğim' diyorum. Fakat bunları bir türlü gerceklestiremiyorum. Sevdiğim birine olan sevgimin azalmasını durdurmak, bu içimdeki soğuma duygusuna bir dur demek istiyorum fakat buna engel olamıyorum o yüzden genelde bu duyguyla savaş halindeyim. Kimi zaman ise bende tamamen bitmiş olan birine yakın veya samimi davranmakta güçlük çekerken kimi zamannayni şekilde samimi davranmamam gerekirken buna engel olamıyorum. Aslında duygu ve kararların yaninsira sanırım bizzat kendi kendimle savaş halındeyim. Bu bana stres uykusuzluk vs olarak geri donuyor. Buna nasıl bir çözüm bulacağımı henüz keşfedemedim.