Artık eski siz olmadığınızı, yaşlandığınızı, ilk kez ne zaman ve nasıl fark ettiniz?

Kulağa garip gelse de ben anne ve babamın özlemiyle ağladığımda yaşlandığımı hissettim.

Yaklaşık yedi yıldır ayrıyım ailemden. Üniversite için yanlarından ilk ayrıldığım zamanlar onları özlediğimi pek fark etmezdim. Tatil bitip de evden her ayrıldığımda arkamda bir enkaz bıraktığımı görürdüm, annemin - babamın bu denli üzülmesine asla anlam veremezdim. O zamanlar bir şarkı tutturmuştu babam, onu dinlerdi hep. İçinde adımın geçtiği.. Beni arabayla havaalanına bırakırken bu şarkıyı açar, annemle iç çekerdi. Ben de arka koltukta onlara gülerdim :)) Şarkı şöyle:

Zeynebim uçtu gitti
Nazlı bir kuştu gitti https://www.youtube.com/embed/Hsy0JNYD35YAradan zaman geçti tabii lisans bitti, yüksek lisansa başladım. Yine ayrıyım anadan - babadan. Sanıyorum geçen yıl bu şarkı geldi aklıma. Açtım dinlemeye başladım, hüngür hüngür ağlıyorum :))
Telefona sarıldım hemen, babamları aradım. Beraber ağladık sonra :))

Uzunca yazmışım kusura bakmayın ama bana olgunlaştığımı, yaşlandığımı, değiştiğimi hissettiren olay buydu.