AlmanPrens

Bir varmış bir yokmuş….Uzak bir beldede yakışıklı bir çocuk varmış masallara inanmazmış, yolda yürür giderken düşmüş ve uyuya kalmış. Uyandığında baş ucunda bir masal kitabı bulmuş. Kitapta prenses masalları, büyük büyük pembe aşklar varmış. Kitabın arkasında bir bakmış; bir not. Meğer o kitap bir uzak dıyarda bir kızın en değerli Aile yadıgarı imiş. Kız Masal hastalığına yakalanmış ve o kitabsız uyuyamazmış. yakışıklı çocuk çok etkilenmiş ve bu kızın kitabını götürmek Uykusuz gecelerini bitirmeye yemin etmiş. İncinmiş ayağı ile hemen uzak dıyara doğru yola düşmüş. Yolda dağları canavarları aşmış ve sonunda kızın kapısına varmış. Bunu yaparken dağları delerek Ejderhaları öldürerek değil…. Dağları Nezketle eritip şerbet yapmış…. Masumiyet ve Cesareti tuz olarak içine karıştırıp ejderhalara ikram etmiş…. O Ejderhaların gönlünü kazanıp dualarla göz yaşlarıyla uğurlanmış…. Üstünde düşmanların ejderhaların kanıyla değil düşmanın duasını almış şekilde yola devam etmiş… ve güzel kızın kapısına varmııış. ve bir de baksınki Prenses güzeller güzeli bir Hanfendi. İçinden gülmüş çünkü kitaptaki Prenseslerden bile güzel olmuş. Orada aşık olmuş güzel Hanfendiye. Yakışıklı çocuk kitabı verip prensese ilanı aşk ile evlenme teklifi etmiş. prenses kitabı kenara koyup şöyle şu manidar cevabı vermiş: “Ben Masallara inan biriyle evlenmem, ben büyüdüm İyileştim!” Büyümeyin!