Yaşamınız ve Ölümünüz benim himayemde

BROMforVALDEN

Bu başlık beni İslam'dan ya da tanrılı dinlerden dışarıda tutar mı bilmiyorum. Zaten neyi bildiğim hakkında da şüphelerim var , her sözüm belki sadece bence.

Düşünmek, hayatta en zevk aldığım eylemlerden biri, yıllardır hayretimin devamı şeklinde artan düşünceler kafamdalar. Başlangıçta belki de düşünmek için fırsatım olmasından kaynaklandı.

Bir sene öncesine kadar nihai soruya vardığıma inanır "NEDEN?" derdim. Neden varız, neden bunu yapmaktayız, neden yaşamakta, neden ölmekte, neden inanmakta, neden cezalandırılmaktayız? Belki kendimi tatmin etmekten belki zamanı gelmediğinden bir sonraki aşamaya geçemiyor , ne cevap verebiliyor ne de Neden perdesindeki gölgeleri insanlara aktarmakta başarılı oluyordum. Demek ben de tatmin olmamıştım diyorum, benle beni konuşturunca şimdi ,, evet evet düşününce yani.

Bir sürecin sonucunda(çünkü orijin olcak bir olay hatırıma gelmiyor), başındakiler şekil aldı. Zaten yıllardır altta yatan bir düşüncem vardı. Paris var mı düşüncem. Peki ordaki insanlar var mı cidden? Çok uzakları düşlediğimden çabuk varamadım oraya tabi. Bir sonraki aşama çalının derininde gözlerin ulaşmadığı yerde yaprak var mıydı gene? Evet aralığınca görmüştüm vardı demekki dedim. Ama ben şahit olana düşüncelerim onla bütünleşinceye kadar(ne kadar kısa sürede olsa) benim için yoktu. Var yoktu benim için. Ya da yok var oldu benim için. Sonra insanları düşündüm. Ssadsaf düşünmüştüm daha öncesin de elbette yalan söylemiyeyim. İlginç gelen bir söz vardı benim açımdan ilkokuldan beri: "Ölümsüzdür eser bırakın, fikir sahibi insanlar". Peki insan neydi? Bu bana neden ilginç geliyor ve bu düşünceye inanmıyordum. Evet sorguladım kendimi kendimle, düşündüm yani :). Atı at yapan koşması, binilmesiydi hatta bacağı kırılanı vuruyorlardı. Arıyı arı yapan bal yapmasıydı. İnsanı insan yapansa düşünceleriydi, yaşadıklarıyla şekillenen düşünceleri. Bir insanı görmesen de sadece yazışsan bile o insanın var olduğunu düşünürken ben fikirlerini yansıtmış bu insanların öldüğünü söylüyordum . Hayır onlar hala yaşıyordu. Nitekim 6 sene önceki arkadaşım 5 sene önce ölmüş olsun . Ama benim için ölmemiş aslında, aklıma düştüyse eğer o hala yaşıyor benim için. Bunun gibi 6 sene önceki arkadaşımla bir daha hiç görüşmemiş, onu hiç düşünmemiş oluyum , o zaman da o yaşıyor olsa da benim açımdan ölmüş oluyor. Yaşatan da öldüren de ben olmuş gibi hissediyorum bu durumda. Ben olmasam hepiniz ölüsünüz, benleyken yaşıyorsunuz sadece. Her varlık gibi.

Yaşamınız ve Ölümünüz benim himayemde

Yaşamınız ve Ölümünüz benim himayemde
0 Cevap