Sizi neler yüreğinizden yaraladılar?

Yargıladılar, itici buldular, yeri geldi dışladılar, dalga geçtiler düşüncelerim ve hareketlerim ile, istemediler, sevmediler beni.
Sonra yıllar geçti. Geldi 2020 senesinin ilkbahar ayı
Beni seven insanlar bulmuştum. İlk defa ben burayı sevdim demiştim. Sonra ne mi oldu? O güzel ilkbahar sabahları yaza doğru çölleşmeye başladı benim için. Yaptıkları yanlışları benim üzerime yıktılar, bende hepsine eyvallah dedim. Ben eyvallah dedikçe demediklerini bırakmadılar. Sonra bir gece 3te uyandım.
DM KUTUMDA ÖLÜM TEHTİDLERİ İLE..
Dost dediklerimdi bunu bana yapanlar.
Ben o gece anladım umut bağlamamayı. Benim gördüğün tek baharı bana çöl ettiler.
O gece o mesajları okuyunca tuvalet zemininde yere kapaklanıp ağladım. Yüzüm yerde cenin pozisyonununda dakikalarca hıçkırarak ağladım. Kimse hak etmezdi çünkü 12 kişinin birlikte kurduğu tehtidleri. Yerde ağladığımı gören annem bana kendini ne hale soktun diye tekme attı
Ve ben o gece bir daha yere düştüm. Yemin ettim içimden. Bir daha asla yerde ağlamayacağım ki tekme yemeyeyim diye. Ben o gece anladım sevilmeyeceğimi. şu an okul arkadaşlarımla sakince takılıyorum güzel gidiyor her şey ama gitmiyor o sahneler aklımdan. En güzel anılarımın katili olan insanlar hiçbir şey yokmuş gibi şimdi. Ama ben şunu çok iyi biliyorum ki çok iyi dayandım.

Bizi de yaraladılar. Ama sabah paşalar gibi erken kalktık hiçbir şey yokmuş gibi devam ettik hayatımıza.

Ne yaralarımı ne de yaralayanları kimseyle paylaşmıyorum. Keyifli geceler.

Ben erkekelrin yara almayanlarin yara açanların yorumlarını okumaya geldim bakalim ne düşünüyor bu duygusuzlar

Erkekler, bende kendime söz verdim bidaha sevmeyeceğim diye çünkü sevdiğim erkek beni sevmedi

Hayalkırıklıkları.

Çok fazla saf olduğum icin hep bunlar oluyor

Güvensizlik

Herşey...

İhanet