Çocuklara sınır koymak gerekli mi?

Sınırlar, çocuklara korundukları, güvende oldukları ve değer verildikleri duygusu kazandırır. Sınırlarla çocuk kurallara uymayı, işbirliği yapmayı, sorumluluk almayı, otoriteye saygı duymayı öğrenir. Sınır koyma konusunda isteksiz ya da yetersiz ailelerde doğru ve yanlış sürekli değişiklik gösterecek bu da çocuğun kafasının karışmasına sebep olacaktır. Hatalı veya onaylanan davranışların kesin bir dille tanımlandığı ortamlarda çocuğun doğru davranışı öğrenmesi çok daha kolay ve hızlı olacaktır. Çocuklar, ilişkilerinde ne kadar güç sahibi olduklarını, kendinden beklenen davranışların neler olduğunu bu sınırlar sayesinde keşfederler. Sınırlar önce evde başlar; güç, kontrol ve kurallara uyma konusunda evde öğretilen doğrular, çocuğun evin dışındaki davranışlarına temel teşkil ederek, onaylanan davranışları yapması için yol gösterici olur, çocuk toplum kurallarına uymayı, olumsuz duygularla baş etme becerisini evde edindiği deneyimlerine göre şekillendirir. Çocuklar kuralları anlamaya başladıklarından itibaren sınırlarımızı zorlamaya başlarlar; ne kadar ileri gidebilirim, ileri gittiğimde neler olur sorusunun cevabını anlamaya çalışırlar, bu dönemde çizilen net sınırlar çocuğu doğru yola iter Kontrolün anne-baba da olması çocukların istediği bir durumdur, bu onları rahatlatır ve güven verir; ‘bana güvenebilirsin, ben sana en doğru yolu gösteriririm, seni tehlikeler konusunda uyarır ve korurum’ mesajlarıyla çocuk kendini güvende hisseder Sınırlar yaşla birlikte değişiklik gösterir; gelişim süreçleri boyunca çocuklar araştırmak ve keşfetmek isterler , çocuklar için sınırlar çizerken onların gelişimlerini sabote etmemeye özen göstermek gerekir. Ebeveynlerin görevi ;çocukların çevrelerini keşfetmelerine, becerilerini geliştirmelerine, yeni yetenekler kazanmalarına ve bağımsızlıklarını geliştirmelerine fırsat vererek , gereksiz engellemeler yapmadan onları destekleyerek güvenli sınırları çizmektir