29 yaşında 1.5 yıllık evliyim. Eşimle 2 ay önce çocuk istedik ve ilk ayda kimyasal gebelik geçirdim epey sancılı geçti benim için. Kimyasal gebe olduğumu anlamadan önce testim pozitif çıktığında hem sevindim hem çok korktum hatta üzüntüm daha da ağır bastı diyebilirim. Yani şundan emin oldum bir çocuğu onun sorumluluğunu onun zorluğunu ve ömür boyu sadece ona odaklanmayı kendi hayatımı unutabileceğimi düşümdüğümden beri vazgeçtim. Eşim çocuk istiyor hala değişmedi ve zaman zaman kavga ediyoruz ne zaman olacak yaş geçiyor gibi konuşuyor. Ben özgürlüğümü bırakmak istemiyorum çok mutluyum bu şekilde yani yanlış mı düşünüyorum eşimi kırmak istemiyorum ama gün gün uzaklaşıyorum annelik fikrinden
Güncellemeler:
Kızlar & Erkekler Ne Diyor
24Su anki durumuna gelince istersen psikolojik destek al ve esine istemiyorum deme bana biraz zaman ver de.
Sen istemiyorsun ama eşin istiyor o şimdi seni boşasa başka kadın alıp ondan çocuk sahibi olsa hakkıdır çünkü adamın kendi kanından çocuğunun olmasına o babalık duygusunu tatmasına engel oluyorsun.
Millet 20lerin başında çocuk shibi oluyor sen 30 olacaksın hala özgürlük diyorsun şimdi olsa 9 ay özgürsün demektir. Ben senden küçüğüm ikinci çovuğum oluyor yakında inşallah senin de olur.
Korkuda var birde belki fazla bencil olacak ama rahatıma çok düşkünüm
Rahatlık önemli bende öyleyim
Oda doğru
sana birşey olur diye bu düşünceler korkmana gerek yok anne olmak için çabala