7 Koca Yıl, Dile Kolay

Gizli Üye

Arkadaşlar, öncelikle bilim, burçlar vs konusunda bir bence değil bu. Kendimi rahatlatmak ve belki homofobik insanlara bir şeyler anlatabilmek için yazıyorum.


Kuzenim Doruk, bana en yakın olan, ailemden bile fazla sevdiğim kuzenim. Bir insanın şu dünyada melek kalbiyle kalması çok zordur, bilirsiniz. Fakat Doruk nerde bir sorun görse yardıma koşan, ailesine her türlü yardımı eden biriydi. Bir gün beni evine çağırdı 'Abla acil gelmelisin, artık söylemeliyim." Telefonda sesinin titrediğini hatırlıyorum. Yanına gittiğimde hıçkırıklar içinde gelip sarılmıştı. Derdini sorduğumda "Her türlü doktora gittim, bir sürü kitaptan araştırdım. Olmuyor abla!" diye bir cevap almıştım. Anlamıyordum neden öyle davrandığını. Hıçkırıkları biraz azalınca bana eşcinsel olduğunu söyledi.

7 Koca Yıl, Dile Kolay


Her ne kadar tuhaf gelse de onu anlayışla karşıladım. Hiç de öyle bir görüntü veren biri değildi. Şaşırmıştım ama bunu ilk bana anlatacak kadar güvendiği için mutluydum. Ertesi gün tekrar evlerine gittim. Amcamlar da oradaydı. Doruk bir süreliğine ortadan kaybolduğunda, bana dediklerini amcama anlattım. Bendeki de akıl ya, empati kurup oğluna kucak açacağını düşünmüştüm.


Doruk içeri geldiğinde sakince bunun doğruluğunu sordu. Doruk'un o sırada bana attığı korkmuş bakış, hala bana acı çektiriyor. Birden- ne olduğunu bile anlamamıştım- amcam Doruk'a doğru yürümüştü ve sert bir tokat atmıştı. Dedikleri kelimesi kelimesine aklımda.



"Senin gibi bir i*neyi ailemde istemiyorum!"



Doruk babasının elini tutup ona her şeyi denediğini, onu o şekilde sadece biraz olsun bile sevmelerini istiyordu. Amcam ona bir kez daha vurduğunda, buna dayanamamıştım ve aralarına geçmiştim. Amcamdan bir tokat da ben yemiştim.



O güne kadar ailemin bana şakasına bile vurmaması ve amcamın öyle bir tokat atması, gururuma dokunmuştu.



Doruk'u da alıp benim evime götürmüştüm. Birkaç aya da okul aktarması ile yurtdışına çıkacaktım. Doruk'u da yanımda götürmek için okuluma gitmiştim. Doruk tüm gece odadan çıkmamıştı.



Okulum yaşım gereği sorumluluğu alabileceğimi söyleyince mutlulukla eve gitmiştim. Doruk'a mutlu haberi vermek için sabırsızlanıyordum. Ama tahmin edeceğiniz gibi, Doruk bu haberi hiç alamadı. Odasına girdiğimde onu hiç uyandıramadım. Bunun en acısı ise doktorlardan uzun süredir ölmüş halde olduğunu öğrenmemdi. Ben onla rahat bir hayatın planlarını yaparken, kapısının ardında 15'ten fazla uyku hapı aldığını bilemezdim.


Arkasında bıraktığı notta ise sadece babasını sevdiği ve özür dilediği yazıyordu.


Buna rağmen, o -afedersiniz- şerefsiz adamın mezarına bir kere bile gittiğini görmedim! Bu olayın üzerinden tam 7 yıl geçti, ve yıldönümünde bunu paylaşmak istedim. şu an onla birlikte olmam gereken yerde, tek başımayım. Akıcı bir şekilde okuyabilmeniz için hikaye formatıyla yazmaya çalıştım, yetersiz edebiyat bilgimle. Umarım işe yaramıştır.



Ayrıca! Lütfen, insanlardan bu yüzden nefret etmeyin. Onların elinde olan bir durum değil. Sizin nefretinizi hak edecek hiçbir şey yapmıyorlar. Bu dünya Doruk'um için fazla kirliydi. Ablan seni çok seviyor ve olanlar için çok üzgün..



Okuduğunuz ve acıma ortak olduğunuz için teşekkür ederim.

7 Koca Yıl, Dile Kolay
4 Cevap