İlk bence'm olan kızıma öğreteceğim kuralların devamı olması için bu bencemi sizlerle paylaşmak istedim.
Şüphesiz ki aileyi ayakta tutan çocuktur.
Mutlu çocuk yetiştirmek ve aileyi ayakta tutmak için bireylere düşen sorumluluklar mutlaka ki var.
Tutarlı olmalıyız, ağzımızdan çıkanı kulağımız duymalı.
Çocuk yetiştirmek, kendimize benzetmektir. Bir çocuk anne ve babasını örnek alır.
Sözlerini kulağına küpe yapar.
Çocuklarımıza görevler vermeliyiz, bu özgüven için bir fırsattır.
Hangimiz annemize mutfakta yardım etmedik, babamızla evde tamirat yapmadık? :)
Özgüven; altın bir küpedir, çocuklarımızdan bunu esirgemeyelim.
Çocuklarımızı saygı ve sevgi ile büyütmeliyiz.
Büyüklerimize ne kadar saygılı olursak, küçüklerimizden de o kadar sevgi göreceğimizi hatırlatmalıyız.
Geçmişte yaşamayı mutlaka bırakmalı, hatalar telafi edilmek için yapılır.
Bizlerde çocuk olduk, hatalar yaptık. Büyüdükçe hatalaimizdan ders alıp, geleceğimize yön verdik.
Geçmişte yaşamanın zaman kaybı olduğunu mutlaka söylemeliyiz.
Çocuğumuza değer vermeliyiz; bu onun için insanların değerli olduğunu anlatacaktır.
Hangimiz annemizin dizine yatıp saçlarını okşatmadı?
Hangimiz babamızın omzunda taşınmadı?
Son olarak;
Çocuğumuzu kıyaslamayalım.
Onun çocuğu bu oldu, sen nesin demeyi bırakalım.
Unutmayın..!
Elalemin dediği umrumuzda oldukça, elalem bize kahkaha atıp gülecektir...!
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
En İyi Cevaplar