Hayat çok kolay bir yermiş gibi, bir de annesiz olarak hayata başlamak, yahut yolun başındayken annesiz kalmak kadar zor bir şey yok. Kalpte açılan boşluğun, doldurulamaz her anın aleviyle ömrünü geçirmeye, çocuk olmadan yetişkin olmaya alışıyor insan.
Nasıl bir psikolojiyle büyüyorlar, neler yaşıyorlar yazmak istedim;
1) Yaşıtlarına göre daha olgundur.
2) Annesi sevgisini alamadıkları için içi sürekli yanar. Tıpkı içine köz atarlar gibi yanar, nerde mutlu birini görse içi yanar imrenir.
3) Pek kızlara kadınlara guvenemez. (tabi bu değişir)
4) Dünyanın nasıl bir yer olduğunu öğrenmiştir çoktan.
5) Onlar için babasi hem anne hemde babasıdır.....
6) Çoğunlukla toplumdan uzak dururlar asosyal olurlar.
Kısaca hep bir umutsuzluk vardir ama onları daha çok güçlendirir ama farkinda belki olmazlar.
Kendime göre yaptığım bencedir, benim düşüncelerim...
Böyle varsa eksiklerimi tamamlayabilirler.
Kızlar & Erkekler Ne Diyor?
Cevap
1Cevap
Arkadaşlarımın %50si falan öksüz çocuklardı sanırım bu sebeple içimde küçüklükten oluşmuş bir sahiplenme hissi vardır anne ve babasız çocuklar için.
Bu acıma duygusu vs. değil sadece sahiplenme duygusu, bu yazdıklarının hepsini yaşadıklarını gördüm ve hep bunu kırmak için çalıştım.
Güzel bence :)
eline sağlı