Hatalarım Peşimi Asla Bırakmayacak!

hercaitanrı

Hayatım boyunca mutlu olduğum anılar çok sınırlıydı. Gerek babamın yokluğu, abimin baskıları annemin destek olmayışı. Bunlar sebep oldu doğru yoldan şaşmama belki.



Belki de en büyük hatayı yaptım o gün, birini sevdim. Ancak öyle kalmasına müsade etmeden, daha ilerisini. Hakettim mi bilmiyorum, yargılanıcak mıyım belki evet.



Ancak hiçbiriniz her gece hangi dualarla af dilediğimi bilmiyorsunuz. Günahlarımdan arınmak için. Ben artık kirlenmiş hissetmek istemiyorum, ben bu kadar acımasız olsun hayat istemiyorum. Yeni bir sayfa açtım, artık peşimi bıraksınlar. Tek dileğim bu.


Hatalarım Peşimi Asla Bırakmayacak!


Bundan üç yıl önce gördüm onu, çocuk aklı işte çok güzel gözleri vardı sevdim. Benden bir yaş büyüktü hatta sevgilisi de vardı. Duyunca yaşadıklarım hüzün. Sonra hatay giden ilk adımı attım. Bekledim.


Bunu neden yaptığımı anlamıyorum, belki de ilk kez böyle bir duygu ile tanıştım diyedir. Bu tatlı acı beni her şeyden uzak tutuyor diye.



Okul kaçıştı benim için. Evdeki o kimsesizliğimden, bir an olsun uzaklaşmaktı. Belki de o çocuk benim tutunmak istediğim bir daldı.



Üç yıl her gece dua ettim, olsun istedim. Sadece benimle olduğunda yaşayacağım mutluluğu tatmaktı dileğim. İstediğim oldu.



Abimle kavgalarımız artmıştı, babamın yokluğunda kendini iyi saldı. Kafayı bulup eve geldiği bir gece ilk tokatımı yedim. Sustum.



Yüzümde kocaman bir morluğa dönüşen iz ile birlikte sustum. Belki susarsam, unuturum sandım, yaşanmamış varsayarım. Ama hayır, ben bencil bir insandım, kin tutardım.


Susmamın amacı, zamanı geldiğinde ödetmek içindi. Onların oynuna katıldım. Onlar beni boyun eğmiş sanıcaktı, ben ise hayatımı kurtaracaktım. Amacım buydu. Bu olaydan bir hafta sonra gittim yanına.



Aşkta gurur olmaz, duygularımdan niye utanacağım ki dedim ve gittim. İtiraf ettim yüzüne her şeyi. Ne kadar sevdiğimi. Anlar gibiydi ilk başta.



İşte ikinci adımı da o zaman yaptım. İtiraf ettim. Tüm zayflıklarımı önüne serdim. 4 gün süren cennet zamanları benim için o gece bitti.

Cinsel birliktelik istedi, bana güvenmesi için lazım olan buymuş. Onunla bir birliktelik istiyorsam, yapmalıymışız. Hayır dedim, ısrar etti. Yoksa biter dedi. Onsuzluğu düşünmek istemedim ve buluşacağımız yere gittim. Bir sebepten 2 hafta atlatabilmiştim ama o gün gittim. Düşünmemiştim, hiçbir şey. Ve hataya beni atıcak en son adımı da o gün attım. Evet dedim.



Beni öperken hçbir şey hissetmedim, bir insan nasıl hissetmez bilmiyorum. Hafızamda kalanlar çok silik. Bir tek dudaklarını, o et parçasının bana değdiğini hissettim.



Kaba ellerini, kendi bile farkında olmadan söylenen iltifatları. Belki devam edicektim, belki o girdaptan çıkamayacaktım, o iğrençlikten. Ancak ne derseniz diyin belki Allah belkide şans bir şey oldu. Bir şey farkettim. Ben onun baskısı ile duvara dayanmışken, yüzüme hiç bakmamıştı. Beni öptüğü andan itibaren, yüzünü dönmemişti bana. O ana kadar sevdiğim için katlandığım şeyin beni neye dönüştürdüğünü anladım.



Hemen çıktım, gittim. Saçlarımdan kokusu gelirken, bu dneli düşeceğim kafama yeni denk etmişti. Ne yapmıştım ben. Sanki rüyadan uyanmış gibiydim, dokunmuştu.



Öpmüştü, ellemişti. Belki o zar yerindeydi ancak o bedende ki izleri çok gerçekti. Aklımda tek bir şey vardı. Ben nasıl temizleneceğim?

O günden sonra 8 ay geçti, okulun tatilini fırsat bilip babamın yanına yurtdışına geldim. Yalvar yakar burada kalmaya ikna ettim ailemi. Kaçtım, belki hatırlamam diye. 8 aydır her gece aynı anılarla uyudum, ben o günden beri dualarla büyüdüm. Ama büyüdüm. Bir erkek için bu denli kendini kaybetmenin acizliğini öğrenerek. Şimdi unuttum, ne yüzünü tam hatırlayabiliyorum ne de hislerimden zerre kaldı.



Bitti. Sadece beni bulacak olan doğru kişiyi bekliyorum. Zamanı geldiğinde tertemiz kavuşacağım. Bu fikre inanmak istiyorum. Aklanma, günahlarımdan arınmak fikrine. Yapığım hatanın peşimi bırakmayacağı düşüncesini silip atmak.



Tek tavsiyem, ister o* diyin ya da başka bir şey. Ben zaten onları kendime sizden önce söyledim. Sakın biri için kendinizden vazgeçmeyin. Sizi değiştiren birileri varsa, emin olun sizinle değildir. Çünkü sevginin böyle bir şey olmadığını en acı şekilde öğrendim ben.


Umarım, hayatınıza iyilik katacak hatalar yaparsınız hep. Mutlu Kalın!


Gizli kullanıcı olarak yazmıyorum çünkü ben hatalarım kadar gerçeğim. Bu yaptığımdan gurur duymuyorum aksine kendimden nefret etmekle geçireceğim bir ömüre sahibim ancak ben pişmanım. Belkide dünyanın en samimi keşkesini diliyorum.

Hatalarım Peşimi Asla Bırakmayacak!
4 Cevap