Hayallerim Uğruna Ölümü Göze Aldım

Gizli Üye

Bu ara çok bence yazmaya başladım bir sussam iyi olacak galiba. :) Herkeslere iyi geceler öncelikle :)


Burada da uzun zamandır içimde duran ama kimseye anlatamadığım hikayemi kaleme almak istedim. Umarım yaşadıklarım sizi cesaretlendirir, hayatta korktuğunuz bir şey varsa bunu hatırlayıp siz de yaparsınız belki. Sizlere ışık olmam dileyiğle...


Hayallerim Uğruna Ölümü Göze Aldım


Nasıl başlayayım tam bilememekle birlikte saçmalarsam affola diyor ve başlıyorum. Geçen yıl YGS zamanları tam bir bunalım duygusal buhran içerisindeyim. Sınavım kötünün de kötüsü geçmiş açıklanmasına dakikalar kalmış ve ben kendimden tamamen umudu kesmiştim. Barajı dahi geçemediğimi ve bu yılın tam bir kayıp olduğunu düşünmeye başladım. sonuç tam olarak 213 puan. Eh dedim kendi kendime belki çizim sınavlarına girer de burs alırsam şu hayatımdan kurtulur güzel güzel yaşarım dedim ve tam o anda telefon çaldı kuzenlerim " barajı geçebildin inşallah ahahahaha ben 380 aldım tıpa gidicem kaldın yine iyi mi haha" deyip telefonu kapattılar.


Derken derken olaylar oldu ben yetenek sınavlarına girme kararı aldım ve istanbula gittim. Parasızlıktan babamın küs olduğu ve bize iftiralar attıkları kardeşinin evinde kaldım. Sınava çalışmak istedim ilçemde 4 defa birinciydim yapabilirim dedim kendi çocuklarına baktırdılar ödevlerini yaptırdılar alışverişlerini yaptırdılar ve evde hiçbir gün yemek pişmedi. Olan paramı istanbulun sokak sandaviççilerine yatırdım. :) Evden sadece sınavlar için çıkabildim geri kalan zamanlarda çocuk boku temizleme ödev yapma gibi şeylerle ilgileniyordum.


Hayallerim Uğruna Ölümü Göze Aldım


Günlerden bir gün o eve iki ailenin de çevresinden olan biri geldi. Beni odaya yatmam için gönderdiler ama yatamadım beni uyudu sanıp " bu kız çok geri zekalı hayatı boyunca yalnız kalacak tipe bak zaten bu salak bir yeri de kazanamaz başıma bela " dedi ve ben ertesi sabah bunları hiç duymamışım gibi toplandım gittim bunların ötesinde anneme ve babama da hakaret etti. Tam giderken halam gördü evinde kalayım diye götürdü ama başka eve misafir etti iyice diken üzerinde kaldım. O günün akşamında halam, yengemle aramızda ne olduğunu sordu ve ben kaldığım evi satmamak için sessiz kalmayı tercih ettim. Ben sessiz kaldıkça evde misafilerin (arasında ünlü isimlerin ailelerinin de olduğu misafilerin) içinde beni çekiştirip zorlamaya başladı sizi ilgilendirmez deyince de orada sinir patlaması yaşayıp döküldüm ve oradan da kovuldum. Gecenin 12sinde hayallerim suya düşmüş şekilde ağlaya ağlaya uçak bileti alıp eve dönerken çok geçmeden babam aranmış, eve akşam 12 den önce girmediğim ve hep erkeklerle olduğum söylenmiş babam da misafirliktemiş ve kalp krizi geçirmiş.

Hayallerim Uğruna Ölümü Göze Aldım


İşte hayatım tam da o an mahvolmaya başlamış ve okul gerçek anlamda bana hayal olmaya başlamıştı. sabah evimdeydim. yengemler bana bir erkek bulduklarını ve oraya gidip çocuğa görünmemi 'beğenirse' çocuğun beni alacağını söylediler. malım ya ben alsın siksin tabi. ne olacak canım... neyse babam bir şey demedi annem de duymadı. Hayatımı mahvetmenin tadına bu şekildee varıyorlardı. Çok geçmeden anne ve baba tarafı eve 12den önce girmeme hikayesini duydu ve bana dışarıya çıkma yasağı geldi babam okulu unutmamı söyledi. ailem pazarcı, muhtemel olarak orada biriyle evlendirirlerdi diye düşündüm. Telefonumu elimden aldılar bir bilgisayarım vardı ama bozuktu diye dokunmadılar ona. Biraz olaylar normale dönsün diye bekledikçe daha da boka sarmaya başladı.

Hayallerim Uğruna Ölümü Göze Aldım


Baktım ki aileden de hayır yok bilgisayarımı çalıştırmayı denedim ve en sonunda çalıştı. İlk olarak facebooka girdim. Bu işlerle ilgili bir iş adamı vardı ulaşmaya çalıştım ancak ulaşamadım. Fotoğraflarına yorum yapanlardan bir akrabasına ulaşıp ondan yardım istedim ulaşmak için ve en nihayetinde bana geri dönüldü. Adam, konuyu yüz yüze görüşmek istediğini söyledi ve ben ev hapsindeydim. Randevumu kaçabileceğim bir güne aldım ve babamın 350 lirasını ve kart numarasını aldım. kimse evde yokken evden kaçtım gittim bindim otobüse... saat 11 gibi evden kaçtığımı öğrendiler annem ağlamaya başladı ama istesem de dönemezdim. zaten yarı ölü sayılırdım daha kötüsü olamaz dedim bastım gittim. Evde kıyametler kopmuş sabahın 6sında istanbuldaydım 12ye kadar bir orada bir burada yürüdüm dualar edip durdum. Adam bu kadar okuma hevesimi görünce bana burs ve kalacak yer sağladı. İstediğimi aldım ancak eve dönüşümde bir problem vardı çünkü evden kovulmuştum. Yine de mecbur gittim annem hariç kimse benimle konuşmadı takmadı sevmedi hain gibi baktılar.

Hayallerim Uğruna Ölümü Göze Aldım


Akrabalarım her şekilde gitmemem için uğraştılar her gün telefonla aradılar benim İstanbul'da paralı bir o* olacağımı söylediler. Babam yine göndermemek için çabaladı ve ben yine kaçtım. Şimdi ilk yılım bitti. İlk yılımda parasızlık aile desteğinin olmaması gibi zorluklar ve yaşadığım acılardan hissettiğim yalnızlıklardan dolayı 2.likle bölümümü bitirdim iyi notlarla geldim. Geçen yıl beni evden kovan babama işlerinde yardım ediyorum şimdi. Neden anlattım nasıl anlattım bir fikrim yok ama ben evden kovulduğum halde kaçıp gitmeyi geri dönmemeyi göze alıp da gittim.



Eğer bir hayaliniz varsa sonuna kadar peşinden koşun. Siz onlara koşmazsanız onlar size gelmeyecektirler.

Hayallerim Uğruna Ölümü Göze Aldım
4 Cevap