Ben de bir gün veda edeceğim...

1arkadasabakipcikcam
Aynı çok sevdiğimiz bir şarkı gibiydi aşkımız. Hani bir şarkıyı çok sevip de günlerce, defalarca hiç bıkmadan usanmadan dinlersin ya. Öyleydik işte. Sonra… Sonra sen sıkıldın bir gün. Hatta başka şarkılara geçtin belki de şimdi. Bizim şarkımız listenin en sonlarına gitti, unutulmaya mahkum oldu. Ancak denk gelirse dinledin belki. Sonra sen tamamen sildin onu. Ama ben silemedim, ben hiç sıkılmadım ondan. Hala listemin ilk sırasında. Kaç defa silmeyi denedim oysa ki. Ama o hep bir yolunu bulup bir yerlerden geri geldi. Kapatmaya çalıştım ben şarkıyı. Sesini kıstıkça daha çok açıldı. Kapadım kulaklarımı tüm gücümle ama sesi öyle yüksek ki hiç gitmedi. Her an çalıyor kulaklarımda defalarca. Ben kapatmak istiyorum, çok deniyorum. Bir süreliğine yapıyorum da ama o bozuk yerinden bir anda tekrar açılıyor en yükses sesiyle. Öyle zamanlarda işte, duyularım tek taraflı oluyor. Sadece müziği duyuyorum. Şarkımızı, seni… Bozuk yerinden tekrar çalıyor dedim ya, neden bozuk biliyor musun? Sen yapmıştın giderken. Yapmıştın diyemem aslında, bozmuştun yani. Senin için çok kolay olmuştu, anlık. Ama o bizimdi. İkimizin. Başkası yapamıyor onu. Bir süreliğine de olsa silebildiğim anlarda hiçbir şarkı doldurmuyor yerini. Kimse dolduramıyor. Keşke gelsen, tekrar yapsan. Birlikte dinlesek, eşlik etsen, yalnız bırakmasan beni. Ama artık isteyemem değil mi?

ayrılık
Seni özlemedim ben aslında. Senden önceki beni özledim. Tek başıma da mutlu yaşayabildiğim zamanları özledim. Senisizliği görmeden önceki geçmişimi özledim. Sensiz anları, anılarımı özledim. Sensiz geleceği özledim. Sana kuramadığım cümleleri özledim. Seninle gideceğimiz yerleri özledim. Seninle yaşayacağımız zamanları özledim. Seni hiç özlememeyi özledim. Bunları öyle içimde özlüyorum ki, artık dışarıyı özledim.

Kimseye anlatamıyorum. Boşver değmez diyorlar, söylendiği kadar kolay olsa keşke. Ama zor. Kalbim değmiş bir kere, kolay olmuyor işte. Unut demek dile kolay ateş düştüğü yeri yakarmış gerçekten. Dile çok kolaymış. Bu yüzden kimseye anlatamıyorum. Ben de sana yazmak istedim. Sen de anlamayacaksın gerçi, sende bilmiyorsun ki. Bilseydin gitmezdin zaten. Neyse, zaten sen bunları hiç okumayacaksın ama ben yazmış olacağım. Olsun. Bir nedeni yok, yazdım sadece.

Şimdi bekliyorum. Seni değil. Bu şarkıdan sıkılacağım zamanı. Tek başına dinlenmiyor çünkü. İki kişilikmiş bu şarkı, bana fazla geldi. Benimde sıkılacağım zaman gelecek. Başka şarkılar dinleyeceğim ben de. Öyle olmalı. Öyle olmak zorunda.

Bir gün kalktığımda aklımda sen olmayacaksın. Şarkımız çalmayacak. Gözyaşlarım senden kalan her şeyi temizleyecek. Senden nefret edemediğim için kendimden de nefret etmeyeceğim. Ama keşke giderken bana da öğretseydin kolayca unutmayı. Ben geç öğreneceğim sanırım. Neyse, bir gün hepsini öğrenirim bende. Dedim ya, ben seni değil bunları yaşayacağım zamanı özledim zaten.

Bu sana bir gün edeceğim vedanın mektubudur. Tavsiyem, bir daha başkasının kalbine bırakıp da unutup gitme kendini. Taşımak bazen çok zor geliyor da. Fazla geliyorsun kendimi kaybediyorum sonra. Müsait bir yerde bırakacağım ben de seni ama merak etme. Bırakıp gideceğim. Burda gitme demeliydin bana. Şarkımız çalmalıydı, yine birlikte dinlemeliydik. Ama demezsin ki sen. Yine de… Gitme deseydin eğer, gitmezdim. Neyse, müziğin sesi yükselmeye başladı bak yine. Duyuyor musun? Hayır mı? Neyse ben gidip kulaklarımı tıkayım o zaman. Tekrar görüşememek üzere. Hoşçakal.
Ben de bir gün veda edeceğim...
53 Cevap