Kimseye anlatamıyorum. Boşver değmez diyorlar, söylendiği kadar kolay olsa keşke. Ama zor. Kalbim değmiş bir kere, kolay olmuyor işte. Unut demek dile kolay ateş düştüğü yeri yakarmış gerçekten. Dile çok kolaymış. Bu yüzden kimseye anlatamıyorum. Ben de sana yazmak istedim. Sen de anlamayacaksın gerçi, sende bilmiyorsun ki. Bilseydin gitmezdin zaten. Neyse, zaten sen bunları hiç okumayacaksın ama ben yazmış olacağım. Olsun. Bir nedeni yok, yazdım sadece.
Şimdi bekliyorum. Seni değil. Bu şarkıdan sıkılacağım zamanı. Tek başına dinlenmiyor çünkü. İki kişilikmiş bu şarkı, bana fazla geldi. Benimde sıkılacağım zaman gelecek. Başka şarkılar dinleyeceğim ben de. Öyle olmalı. Öyle olmak zorunda.
Bir gün kalktığımda aklımda sen olmayacaksın. Şarkımız çalmayacak. Gözyaşlarım senden kalan her şeyi temizleyecek. Senden nefret edemediğim için kendimden de nefret etmeyeceğim. Ama keşke giderken bana da öğretseydin kolayca unutmayı. Ben geç öğreneceğim sanırım. Neyse, bir gün hepsini öğrenirim bende. Dedim ya, ben seni değil bunları yaşayacağım zamanı özledim zaten.
Bu sana bir gün edeceğim vedanın mektubudur. Tavsiyem, bir daha başkasının kalbine bırakıp da unutup gitme kendini. Taşımak bazen çok zor geliyor da. Fazla geliyorsun kendimi kaybediyorum sonra. Müsait bir yerde bırakacağım ben de seni ama merak etme. Bırakıp gideceğim. Burda gitme demeliydin bana. Şarkımız çalmalıydı, yine birlikte dinlemeliydik. Ama demezsin ki sen. Yine de… Gitme deseydin eğer, gitmezdim. Neyse, müziğin sesi yükselmeye başladı bak yine. Duyuyor musun? Hayır mı? Neyse ben gidip kulaklarımı tıkayım o zaman. Tekrar görüşememek üzere. Hoşçakal.
En İyi Cevaplar