Ateşin Öptüğü Kız 2. Bölüm

_Nefes_
1. Bölümü Oku

-Selin-
Kötüyüm...Sanki kalbimin üstüne bir kazık oturdu. Kendimi yapayalnız ve çırılçıplak hissediyorum. Her şeyi geride bırakıp uzaklaşmak istiyorum sadece. Yaptıklarıma inanamıyorum. Tüm hayatımı yarım saat içinde bitirdim. Sadece Barış'a haksızlık etmekle kalmadım, aynı zaman da en değerli hazinemi kaybettim... Neden yaptım bilmiyorum. Kendimi çok çaresiz ve kandırılmış hissediyordum. Onun ilgisi o kadar hoşuma gitti ki, onun şevkati kalbimi öyle ısıttı ki, kendimi onun üstünde buluverdim. O an aklımdan ne geçiyordu hatırlamıyorum bile! Sadece sevgiye aç bir hayvan gibiydim...

Kendime geldiğimde çok geçti.. Ne yapacağımı, ne demem gerektiğini bilmiyorum. Kafamın içinde düşünceler ve kelimeler dolaşırken, onların dile getiremediklerini göz yaşlarım getirdi... Lanetlenmiş gibi durmadan akan göz yaşlarım çenemden göğüslerime kadar aktı. Karşımda ne yapacağını bilmeyen, öylece bakakalan Barış'ın yaşadığı suçluluğu kanımda hissediyordum. Çünkü aynısını ben de yaşıyordum. Titreyen parmakları ile gözyaşlarımı silmeye çalıştı ama istemsiz bir şekilde geri kaçtım. Korkuyordum, neden korktuğumu bilmiyordum... Kendime bu kadar hoyratça davranmam, bu şekilde haksızlık yapmam paralıyordu beni..

Eve geldiğimde annemler yoktu. Olanlardan haberleri yoktu.. Nişanı attığımdan ya da aldatıldığımdan.. her neyse... Sadece uzaklaşmam gerekiyordu.. Küçük bir çantaya bir kaç eşyamı tıkıştırdım.. Evdekilere küçük bir not bırakarak nereye gideceğim hakkında bir fikir sahibi olmadan yollara düştüm. Kendi başıma kalmam ve düşünmem, arınmam gerekiyordu. Bedenen ve ruhen tükenmiş hissediyorum.

yaz aşkı


Gözlerim dolu dolu sokaklarda ilerlerken Antalya'da ki evimiz geldi aklıma... Ev demek aşırı kaçar sanırım.. Antalya'nın çok küçük bir koyunda, kimsenin pek bilmediği sahil kasabası gibi bir yer... Tek tük evlerin olduğu doğanın güzelliğinin sonsuz olduğu bu yer eminim bana iyi gelecek..

İnsanların bakışları öyle rahatsız ediciydi ki.. Gözyaşlarım sanki ayıbımı anlatıyor gibi bana ön yargılı gözler ile bakıyorlardı... Yolculuk can yakıcı geçti... Ama yaşadığım şehirden uzaklaştıkça acım hafifliyor gibi.. Arkamda suçluluk duyan bir insan ve merak içinde bir aile bırakmak sırtıma yük bindiriyordu.. Antalya'ya indiğimde derin bir nefes aldım. Beni bu kadar rahatsız eden şeyin ne olduğunu düşündüm. Bekaretimi kaybetmek mi? Kısmen evet... Neden evet, bunu sevdiğim bir insanla yapmak isterdim. Tutku ile bağlandığım bir insanla... Evlenmeden önce yaptığım için bir acı duymuyorum. Bana göre namus orada değil çünkü..

Sevginin gücünü derinliklerimde hissederken, yalanın kucağına düşmüştüm. Aşkın muzır neşesi ile bedenim savrulurken kendimi yerlerde sürünürken bulmuştum.. Bu işte her şeyden çok daha acıydı... Ahşaptan eve ulaştığımda biraz üzüldüm... Berbat haldeydi.. Çok tozlanmıştı.. Hele içerisi.. Senelerdir gelmiyorduk buraya... Çift kişilik bir yatak, ufak bir minidolap, ocak, tek ayağı kırık masa ve bir kaç sandalye... Oldukça değişik gelmişti gözüme... Aslında ne kadar üzülsem de huzur verdi bana... Bir anda benimsemiştim. Çantamı kapının kenarına bıraktım ve cüzdanım ile merkeze indim. Alışveriş yapmam gerekiyordu.... Bir kaç konserve yemek, su, şarap ve temizlik malzemeleri...
"Yaşadığım şehirden uzaklaştıkça acım hafifliyor gibiydi"
İlk günüm temizlik ile geçti, biraz ağlayarak biraz gülerek... Böceklerden çok korkarım.. O kadar yerleşmişler ki eve, gelmemden rahatsız oldular.. Akşam üstüne doğru her şeyi koyverdim... Bu kadar uğraş neden anlamıyordum.. Neden tüm gün boyunca kendimi temizliğe kaptırmıştım ki sanki? Buraya kendimi dinlemeye gelmedim mi ben? Oysa olmuyordu.. Bir şeylerle uğraşmak acımı unutturuyordu. Ne yapsam diye düşünürken bu ıssız yerde en yakın arkadaşım Ezgi'nin verdiği bir tarifi uygulamaya karar verdim. Sıcak şarap... Bu tarif öyle egzotik ve heyecan verici bir şeydi ki, insan hazırlarken bile sabırsızlanıyordu.. Baharatların harmanlanışı, şarap ile bütünleşmesi ve lezzet verici sıcaklığı.... Kadehimi kaptığım gibi terasa çıktım. Hava esiyordu ılık ılık.. Sessizlik bedenimle bütünleşmişti.. Rüzgar saçlarımı okşuyor ve tüm bedenimi kavrıyordu.... Dalgaların sesi tek dinletimdi. Yakınlarda görünen sadece 2 -3 ev vardı ve onlarda da yaşam belirtisi yoktu.. Hiç bir şey düşünmüyordum sadece şu anın keyfini çıkarıyordum..

İkinci kadehi doldurmak için aşağı inerken başımın döndüğünü hissettim. Sen çok yaşa Ezgi, gerçekten insanı fena çarpıyor bu sıcak şarap. Kadehimi doldururken dışarıdan bir ses geldi.. Biraz ürktüm.. Alkolün verdiği etki ilede paranoyaklaşmıştım.. Temkinli adımlar ile kapıya yaklaştım. Tam kapı kolunu tuttum ki tekrar bir gümbürtü. Tanrım! Ne vardı dışarıda ... Cesaretimi toplamam gerekiyordu. "Kim var orada?" diye seslendim ..

sıcak şarap


Bir ıyklama sesi karşılık verdi. Yardıma ihtiyacı olan bir insan vardı sanırım. Kapıyı acele ile açtım ve ... Ah Aman Tanrım..! "Köpekcikkk". Bembeyaz kıvırcık tüyleri ile o kadar şekerdi ki... Ve ufacıktı.! Ama tasması vardı ve cins olduğu belliydi.. Burada birileri mi yaşıyordu? Böyle bir köpek tek başına olamazdı.. Etrafa biraz göz attım ve köpeği içeri aldım. Çok acıkmış gibi görünüyordu ve benim elimde olan tek şey konserve yiyeceklerdi. Yemeğimi mecburen onunla paylaştım.

Hava sıcaklamıştı. Gece olmasına karşın boğucu bir sıcak peydahlanmıştı. "Denize girmeye ne dersin?" dedim tüy yumağına. Kuyruğunu salladı ve havladı beni anlarmışcasına ... "Pekala o zaman" diyerek ellerimi çırptım ve evden çıktık.

Hemen karşımda dümdüz bir deniz beni bekliyordu... O kadar sakindi ki... Kimsecikler yoktu... Beyaz askılı elbisemi ve iç çamaşırlarımı kumların üzerine bıraktım... Tenim ay ışığı altında parlıyordu... Sanki bir lekenin izini taşıyormuş gibi gelen bedenime bakmak istemiyordum.. Ilık suya adımı attım ve kendimi suyun kucağına bıraktım... İçim huzur dolmuştu.... Öyle mutlu ve özgür hissediyordum ki.. Geriye dönüp baktığımda Köpecik öylece kumun üzerinde bana bakıyordu...

"Hey gelsene yanıma sevimli" diye seslendim. Olduğu yerde zıpladı ve suya doğru bir adım attı. . Tam o anda bir ses beni ürpertti.
"Cipsi buraya gel!"

2.Bölümün Sonu (Umarım beğenmişinizdir. Birkaç bölüm Selinin burada yaşadığı ilginç olayları konu alacak daha sonra Barış tekrar hikayeye girecek.)
Ateşin Öptüğü Kız 2. Bölüm
96 Cevap