Gerçek Aşk

_Nefes_
"Hey yüzüme bak..." dedi. Kendimi aptal gibi hissediyordum. Yaşadığımız onca şey yalan olamazdı..
"Yaşadığımız onca şey yalan mıydı?". Gözyaşlarımı zor tutuyordum.. Dolu dolu gözlerle yüzüme baktı.
"Ah hayır, neden beni dinlemiyorsun? Benim için senden başka kimse yok. Ben seni seviyorum, hemde çok seviyorum." İnanmak istiyordum ama içimdeki bir ses bunun yanlış olacağını söylüyordu.
" Jenni böyle söylemiyordu ama..." devam edemiyordum.. Basit bir dedikodudan ibaret değildi.. Yeşil gözleri kapandı. Bir süre öylece bekledi. İşte oluyordu, ayrılıyorduk. Oda kabullenmişti sonunda.. Gitmek için arkamı döndüm...
"Gitme lütfen, bekle." kolumdan yakaladı, sımsıkı sarıldı. Geri çekilmek istiyordum ama kendime engel olamıyordum. Onu seviyordum, çok seviyordum...

"Bana inan, o kız yalancının teki. Aramızda hiç bir şey olmadı. Bana karşı hisleri olduğunu söyledi, ama ben seni sevdiğimi söyledim. Ve .. ve o da bunu kaldıramadı." Gerçekten üzgün görünüyordu...
"Sana inanmak istiyorum ama... ona gülümsüyordun."
"Hadi ama yapma... tamam, gel benimle." Elimden tuttu ve hızlı adımlarla bahçede beni sürükledi.
"Hey nereye gidiyoruz?".
Cevap vermedi, rüzgar sert bir şekilde yüzümüze çarpıyordu. Tanrım... kokusu.. nasılda güzel kokuyordu. Nasıl vazgeçebilirdim ondan... beraber büyümüştük. anasınıfından beri hayatımda ki tek ve ilk erkek.. Ben de onun..



Cevap vermedi, rüzgar sert bir şekilde yüzümüze çarpıyordu.



"Haydi söyle ona Jenni! doğruları anlat." Tanrım ben kendi düşüncelerimle boğuşurken nereye geldiğimizin farkında bile değildim. Dip boyası gelmiş, koca burunlu jenni alaycı bir şekilde yüzüme bakıyordu. Baştan aşağı ikimizi süzdü ve gözleri birleşen ellerimize takılı kaldı.

"Bak charly neden bahsettiğini bilmiyorum." dedi. Doğruyu söylemediğini o an anlamıştım. Bir insan bu kadar kötü bir yalancı olabilirdi. Charly tam ağzını açacak iken onu susturdum.
"Ben anlayacağımı anladım, gidelim hayatım." dedim. Şaşkınlıkla gülümsedi. Elimi daha sıkı tuttu.
"Unutmadan küçük kaltak, bu konu burada kapanmadı." böyle bir şey diyeceğimi hiç beklemiyordu. Tamam sakin ve kibar bir insan olabilirim, ama bu küçük kaltaklara haddini bildirmeyeceğim anlamına gelmezdi.
"Bana inanmana gerçekten çok sevindim Cataleya. Seni seviyorum."
"Ben de seni seviyorum." Gözlerimin içine baktı. Ona öyle çok alışmıştım ki, onsuz gerçekten yarım kalırdım. Dudaklarına yaklaştım ve masumca bir öpücük kondurdum. Tutku dolu bakışlarını görmezden gelmem gerekiyordu. Son sevişmemiz pek iyi sonuçlar vermemişti.. Şey... sanırım biraz fazla kırılgan biriyim...
Her neyse...

"Bu arada söylemeye fırsat bulamadım, bu akşam seni kaçırıyorum." dedi. Munzur gülüşü her zaman çok hoşuma giderdi. Oda bunu biliyordu.
"Hımm, biraz ipucu verebilirmisin?" dedim gülüşüne karşılık vererek. Ağaçların altında durduk ve sarıldık. Kulağıma fısıldadı.
"Çok özel olacağına şüphen olmasın." ouww beni baştan çıkartmaya çalışıyordu, ama ben bu küçük numaraya düşecek değildim..
"Pekala beyefendi." Yanağımdan öptü ve akşam seni evinden alırım dedikten sonra yanımdan ayrıldı.
"Saat kaçta?" diye bağırdım arkasından.
"08.00'de" dedi ve geride kahkahasını bıraktı.

aşk hikayeleri
Ah heyecanlandığıma inanamıyorum. Hemen eve gitmeliyim, hayır önce kuaföre. Okuldan çıktım ve ana caddeden karşıya geçtim. Yaz yeni yeni kendini gösteriyordu ve üzerimdeki ceket gerçekten boğulmama sebep oluyordu. Çıkardım ve çantama tıkıştırdım.. Kaç sene oldu... 13 senedir Charly ile beraberdik ve gerçekten birbirimize çok bağlıydık. Sonsuz ilişkinin olmadığını biliyorum ama en azından ikimiz için bir umudum var... Biraz fazla sinirli bir insan olabilirim. En ufak şeyleri sorun yapabilirim ama o beni idare etmesini gerçekten iyi biliyor.

Herneyse size bunları bol bol anlatacağım zaten. Şimdi kuaföre gitmem gerek. İnanır mısınız? 13 senedir hala ilk günkü gibi heyecanlanıyorum her buluşmada... Hala kendime özen göstermeye gayret ediyorum. Erkekler bakımlı kızları seviyor. Bakımlı kızlar demişken acaba benim iyi gün dostu arkadaşım ne yapıyor? Telefonum neredeydi benim? Ah tamam işte burada...

Kuaförün önüne gelmiştim bile.
"Hey caroline, nerelerdesin?" telefonun diğer tarafından gelen sesler yanlız olmadığını gösteriyordu..
"Gene hangi erkek arkadaşının yanındasın, tanrım cevap ver!" Bir kahkaha sesi....
"Buradayım tatlım, buradayım ama pek müsait değilim, sonra konuşsak?" Uyuz oluyordum bu huyuna. Beni ertelemesine.. Neyse işimiz uzundu.

- 5 saat sonra -

"Aslında aramayacaktım ama saat 9 oldu ve beni bir saat önce alman gerekiyordu hayatım?". Sinirlenmiştim ama daha bugün barışmıştık, tekrar kavga etmek istemiyordum.
"Hayatım çok üzgünüm, ailecek yemeğe gidiyoruz, yemek sonrası da tatile çıkacaklar, eğer bu tatil işi olmasaydı gelecektim, biliyorum sinirlendin ama lütfen anlayış göster." Ah işte bunu beklemiyordum..
"Hım demek tatile gidiyorlar, pekala hayatım." Sessizlik...

"Bak şöyle yapalım, gece gidecekler, yarın erkenden bize gel, başbaşa kahvaltı yapalım, ne dersin?". hım hoşuma gitmişti.
"Anlaştık görüşürüz." Bu kadar hazırlık boşa gitti ama ne yapalım... Bir dakika.. belki de boşa gitmemiştir.



Sinirlenmiştim ama daha bugün barışmıştık, tekrar kavga etmek istemiyordum.



Haydi, haydi ! Ah sonunda.... Evet yedek anahtar her zaman kurtarıcı bir şey!. Madem sevgilim bana gelemiyor, ben ona giderim. Yanlız o eve dönmeden benim hazırlık yapmam gerek. Kendimi bildim bileli Charly'lerden çıkmazdım. Ailesi benim ikinci ailem olmuştu... Ve ailecek de görüşüyorduk.. Geçen babam annemle konuşurken kulak misafiri olmuştum, sanırım yazın yüzük takmamızı planlıyordu. Tanrım ne kadar muhteşem.. Herneyse Charly'nin odasında bir kaç mum olacaktı. Bu arada odasını ben dizayn etmiştim. Gerçekten iyi bir zevkim vardır. Duvarları şarap rengine boyamak ona göre çok kız işiydi ama bittikten sonra oda beğenmişti. Telefonum çalıyor sanırım.
"Efendim Caroline, sanırım oynaşmanız bitti."
"Hey kaba olma, bana teşekkür edeceksin." Evet bu bir gerçekti.. Biraz sorumsuz bir arkadaş olabilirdi ama bana karşı her zaman dürüsttü.
"Pekala, neler oluyor." Sesi tuhaf geliyordu.
"Tamam şimdi sakin ol ve telefonu kapa sana bir resim göndereceğim."
"Tamam.." Kalbime bir ağrı girmişti. Sanırım iyi bir şey değildi.. Ama... ama bu olamaz... Charly ve Jenni? Öpüşürlerken resimleri...
Hayır... Gerçek olamaz.!

-1.bölüm sonu-
Gerçek Aşk
34 Cevap